içimdeki yangının hiç sönmediki

Fenadır yar ağlarsın ardın sıra satırlar karıştırır ilmik ilmik düğümlenmiş ip gibi çıkmaz bugünlükte tenden yaş yeterince bir yanım zaten uçurumda.
Cezamısın kaderime çizilmiş okyanus resimleri baktıkça biraz mavi biraz derinsin.

Tarifi olmayan betimlemelere bağlamışım çaresizliğimi bitmesin derken bitmiş işte aşk hikayemiz.

Bu mudur? Yar önümüzdeki engeller hani yaşamaktan vazgeçmeyecektik hani kaderimize leke sürmeyecektik.

Şimdi kim karşı çıktı bu sevgimize hayalimize karışan bizi bizden alıp çıkmazlara sokan kimmiş bakalım bizi bizden koparan.

Hangi zaman avuçlarına sığdırmış bitmeyen nağmeleri kum tanelerini kim itmiş boşluklara
acıyan bu kalbim sızıntılı akar durmaksızın kim dur diyebilmiş ki bir önceki günden ses kalmadı bu bedende.

Bu dipsiz bucaksız çıkmazlara haykırıpda durmak olur mu? hiç kim için ağlamak kim için yaşayacaksak bu bir bela bu bir akışlara sığmayan çığlıklarda yankılanan ses.

Nasılda geçer yıllar ardına yazılmış onca mısralar bizi birden vurmuş bu ayrılık yeli kim silsin bu akan seli bilmem ki esiriyet kalmadı bu ben miyim?

Taştım kaybolan bu ömre susma! susacaksak ayrı kalmışız bari bu biten aşka keşke saygı duysak.

Saatler geçtikçe bir gün bu sessizlik gidecek diye zaman kasıp kavururken andıkca tenimde yandıkça duyulmaz bir akşam üstü kirpiklerime kaçmış bir tüy gibi işte bedenimi bu kadar acıttın diyebilme imkanım keşke olmasa bu gece.

Söylenecek manalı sözler artık bekler sürekli özler ne zamandırda aklıma gelmemişti seçmemiştim senin için özel bir kelime şimdi buldum çaresizliğimi mağdur gör hayaline sürüklediğin bu can sana içimdeki yangının hiç sönmediki,bitmediki ,terketmediki...





06/08/2010