isimsiz

Yine upuzun bir gece başlıyor karanlık basınca ortalığı.
Heysey tamam da bir sen, bir de hiç olmayacak uyku yok şu kahrolası gözlerimde! Nasılda özlemişim seni. Halbuki sana kızdığımda adına nasılda lanetler yağdırırdım. Öyle olmadığını şimdi anladım. Gece yattığımda bile rüya niyetiyle, seni görüyorum soluk renkli duvamlarımının aksinde.
Sen yoksun ya, şehir gittikçe ışıltıını kaybediyor ve bende siliniyorum, arkanda kalıyorum, sen giderken son haylimi kuruyorum sana dair!
Yine upuzun bir gece başlıyor sen gidince; karanlık basıyor ortalığı, yine ben burda, yine yapayanız, yine sensiz ve yine karanlık şehir!
Uyurcasına belki de kendimi kandırarak uyanıyorum sabahlara; yok ki sabahın tadı.
Ve yaşamadan aydınlığı, gömülüyorum sensi br geceye daha.
Sen uyu gözbebeğim sen uyu! Kör karanlık da almasın seni benden, yok olma şehrimde...
Sana iyi geceler! karanlıkt kaybolsanda bu yanan yürekte daimisinnasla kaybolmayacak sevgin sevgilim...
Gözlerim yenik düşünce geceye elimi tut bırakma beni! iyi geceler dokunamadığım sevdam...
uyu ve aydınlık sabahlara aç o üzüm karası gözleriniİ!
iyi geceler meleğim iyi geceler...