Kabullenmek

Neden diye sormaz oldum nicedir. Yorgun yüreğim kabullenmeyi öğrendi sonunda. Zor oldu, çok zor oldu ama kabullendi. Artık iyice biliyorum ki neden diye sormakla değişmiyor hiçbir şey. Haklı olmakla da değişmiyor. Değişmeyeceğini biliyordum zaten. Değişim dediğimiz nedir ki ne olmasını bekliyoruz?

İnsanlığın tanımsızlığını yaşayarak öğreniyoruz öğrenmeye de devam ediyoruz. Bir musibet bin nasihatten iyidir misali. Bu süreç bitmeyen bir süreç. İnsanlığın son nefesine kadar devam edecek. Yürekte umutsuzluk-umut, hayal kırıklığı-hayal, küskünlük-yaşama sevinci tüm duygular ve çatışmalar hep olacak. Tam bitti derken tekrar başlayacak her şey. Yürek hep yeşerecek, hep yeşerecek.

Akıl soracak neden?
Yürek artık vazgeç diyecek.
Akıl soracak neden?
Yürek yoruldun yeter yorma kendini diyecek.
Akıl soracak neden?
Yürek sana ne oluyor, sen yapıyorsun ben çekiyorum, yapma bunu ikimize diyecek.
Akıl vazgeçmeyecek yürek hiç uslanmayacak.

Hayat her şeye rağmen aklımızı da yüreğimizi de umursamadan devam edecek. Üstelik güçlü olmamızı bekleyecek. Ayakta kalmamızı isteyecek. Büyük balık yutsa da küçük balığı, büyük balığın kararlılığını küçük balıktan da bekleyecek. Hayat yaralarımızı sarmayı bize bırakacak.
Yürekle akıldaki dengeyi kurmamızı da bekleyecek tabi. Üzüleceğiz belki mutlu olcağız ya da mutluymuş gibi yaşamayı sürdüreceğiz. Gözlerde hüzün omuzda hayat yükü yaşamaya devam edeceğiz.

Okuduğumuz her hayat bizim olacak. Her türkü bizim için söylenecek. Her ağıt bizim için yakılacak. Kendimizi bulacağız yazılanlarda, söylenenlerde. Sormaya devam etsek de vazgeçsek de hayat devam diyecek, devam edecek bizi olgunlaştıracak. Tüm ayrılıkları, hastalıkları hatta ölümü kabulleneceğiz. Her şey bizim için diyeceğiz. İsyan ederken aklımız, susacak yüreğimiz. Kader diyeceğiz gözyaşımızı içimize taa yüreğimizin derinliklerine akıtacağız. Tüm hıçkırıklar hapsolacak içimize.

Dünya dönecek, bebekler doğacak, yeni hayatlar başlayacak. Diğer yandan insanlar ölecek, hayatlar bitecek dünya yine dönecek yine dönecek. Ağlamakla gülmek kardeş olmaya devam edecek. Karanlık günlerin arkasının aydınlık olma umudunu her yürek sahiplenecek. Umutsuzluktan kurtulmanın yolunun neden aramaktan değil kabullenmekten geçtiğini akıl benimseyecek yürek kabullenecek. Ve bir gün uyandığımızda her şey çok güzel olmasa bile güzel olacak. Ve sadece güzellik bize yetecek...