Kardeşliğin Aklı Var mı?

Merhabalar sevgili dostlarım



Bazılarına göre sıradan gelip de belki hiç farkına bile varmadıkları ve belki de sadece gülüp geçtikleri bir olayla karşılaştım ve sizlerle paylaşmak istedim.Kim bilir belki de siz de güleceksiniz ama beni gerçekten de duygulandıran bu olayı yazmadan geçemem.Dün geceydi arkadaşlarla geziniyorduk ve gece serinliğinin tadını çıkarıyorduk.Her zaman ki mekanımıza gitmiştik mezarlığın yanı başındaki köprüye.Sohbet devam ederken birden bir şey fark ettim.O da iki kediydi.Birbirlerine öylesine sarılıyorlardı ki gözlerimi üstlerinden alamadım ve takip ettim bir müddet.Birbirlerini çok seviyorlardı belliydi.Hatta öyle ki hiç birbirlerini bırakmıyorlardı.Çağırdım korkup gelmeyeceklerini düşünerek ama onlar beni utandırarak geldiler.Uzattığım ellerimi kokladılar.Ben se içimdeki dünyamda ufak mutluluk içerisinde gülümsüyordum kedilere.
Bu kediler kardeşti belliydi her hallerinden.Aralarında öyle bir bağ vardı ki anlatamam.İşte o anda aklıma iki şey geldi.Biri bu kedilerin bile birlikte olup birbirlerine sevgilerini duymaları buna karşılık benim YALNIZLIĞIMDI kendi dünyamda.Ama kim yalnız kaldı ki bu dünya da deyip unuttum bunu.
Ama unutamayacağım bir şey vardı ki Allah'ın bana vermiş olduğu güzel bir dersti.İbretti bu başka bir şey değildi.Allah'ın akıldan yoksun olarak yarattığı bu kediler kardeşlik duyguları içerisinde mutlu bir dünya kurduysalar kendine bize akıl sahibi diye seslenen yüce yaratıcının verdiği o aklı kullanamadığımızdı.
Evet yaradan bize akıl vermiş, bütün nimetleri vermiş.Ama biz söz konusu insanlar her nedense bu kedilerin yaptığını yapamıyor ve her nedense bizim için yaratılmış bu koca dünyada kardeş kardeşe geçinemiyoruz.Bir daha sordum kendime akıl bizde mi yoksa o kedilerdemi!...