Keşke

Bir anda her yer donmuştu, adeta kendini bilmez bir insanı andırıyordu. Sanki yer ve gök birbiriyle küsmüş gibiydi. Aynı iki dostun birbirinden öfke duyması ve kin gütmesi gibi
grupta adeta sesler kesilmiş ve herkes birbirlerinin düşüncelerini okuyordu, neler oluyordu burada.Herkes bir vicdan muhasebesi içindemi yoksa az önce olan şeyin bir sersemliği miydi. İçerisi hala sessiz ve boğucuydu, çoğu o anı unutmak istiyordu ama nafile. Sanki etkisi herkesi esir almıştı, sanki o sahne onlara bir yumruk gibi işlemiş ve etkisiyle devam ettiriyordu , sahne çok etkileyici ve acıklıydı, çünkü herkesin isteyipte yapamadığı o şey o güzel kızın içeriye girişi.bu kadar grubu etkilemesi...Bu kız etkilemek için ne yapıyordu, insanların nasıl başını döndürüyordu, acaba ne yapıyordu. İçeri girer girmez sandalyeye oturdu, herkesin bakışları ona doğru buz kesilmişti, grubun ona bakması, sefilin güzele bakması gibi geliyordu kıza, bakmaları rahatsız ediyordu kızı. Çirkinin güzele bakmasını andırıyordu, grup bir kıza bakıyordu ve bir de tek tek bakışlarını kaçırıp kendilerine bakıyorlardı. Kendilerine o kadar kötü bakıyorlar dı ki sanki onlar değilmiş gibi kendilerine acıyorlardı, kız bunları görünce kahroluyor, keşke birşey olsada ben gide bilsem, bir şey olsa da ben ölebilsem diye içinden geçiriyor ve tekrar içinden geçiriyor. Keşke bu insanların arasından kaçabilsem keşke...