Köyden

….ah Vahşen(Elazığ/ağın/vahşen) ,mezarlığın başından seyretmeli seni ,ağaçların üzerine yuva yapmış gibi evler ,bizim evler, elleri alınları öpülesi büyüklerimiz, ağaca ve toprağa güzel bakan güzel insanlarımız. ,şu bayırlar tepeler kıvrım kıvrım patikalar,şu sakız kanattığımız dikenlerle dolu o tarlalar, son yıllarda değişim görseler de badanaları beyaz o kerpiçten örülü evler benim doğduğum evlerdi .Şu hayli yaşlı ev bakmayın siz yıkılacak gibi durur ama en değerli hatıralar saklıdır kapıdan içeri bakınca ,görün işte nasıl da direniyor inançla ve içtenlikle, kim bilir hangi dualar geziyor bu yalnız kimsesiz gibi buruk halinde. Olsun ben böyle bir derme çatma gibi gelen ancak sukünet ve huzurun kendisi demek olan evlerin ,yarı yıkık da olsa günümüze kadar kendisini sürüklemiş bir hatıranın içindeyim, böyle dirençli evlerin bende yaşattığı ruhsal göç ve canlandırdığı anılar bir huzur rüzgarını içimde gezdirir , modern dikitler ve center binalar beni kandıramaz, ille de bu köy kokulu bu beyaz toprak bu beyaz badanalı kerpiç örülü evlerdir özlemim. Ne güzel olmalı o yıllar , evler inşa edildiğinde yakınlıkların yardımlaşmaların eksik olmadığı günler , evleri köyün bir ucunda da olsa diğer ucundaki hemşiresinin yardımına koşardı , birbirinden uzak hiç yaşamayan bu güzel insanlar, bu coğrafyanın yıkılmayacak bağları ile birbirine bağlandılar. Gerçekten bu iklimin taşı toprağı, evlerin her bir kerpici bile sıcacıktır, ve ne mutlu yıllar yaşandı, küslükler alınganlıklar çabuk unutulurdu. Bu topraklar acıyı da mutlulukları da gösterdi bize ,mutluyduk iyi güzel komşuluk ve dostluklar kurduk. Her bir sokağında ne zaman gezinsem köyün, hayır !! ne bağdat caddesi, ne salacak boyu ne kız kulesi manzaralı, ne de kordon boyu, hiç biri köyde bu sokak kadar bana sevimli gelmiyor, misafire ve gün ışığına cömert evlerin, bir sevgi halkası gibi dizilişi omuz omuza, diz dize, herkesin aradığı yerleşim dostluğu dayanışması ve ahlakı bu. İşte böyle gösterişsiz yollardan geçerek büyülenerek devam eder gözlerimiz , eğer bir gün sizler de gelirseniz köye ve ileride sizi karşılayacaktır tanıdık tanımadık evler ve evlerin önünde sekiler , sekilerde köyün güzel insanları nenelerimiz dedelerimiz gözleri üzerinizde olarak . Bir kavuşma coşkusu içten sevgilerle en yakınınız gibi gelirler her biri, işte bu yüzden ne zaman gelmeye niyetlensem yollara düşsem geçmişin bugünün değişen değişmeyen çizgileriyle köyün toplumsal bağları aynı sevgide , her gelişlerimi çok sevdim. Her köyün yolu köyümün yolları gibi sevimli midir bu kadar bilmiyorum ama sanki Vahşen'in üst üste taş yığılı duvarlarıyla çevrili üzeri çalılıklı bahçeleriyle iç içe kardeşçe oluşları doyumsuz bir güzellik yaşatır ruhumuza, sormam lazım sizi hiç ,miş miş ağaçları,dut ve payam ağaçları ,söğüt ağaçları alkışladı mı hoşgeldiniz dediler mi duydunuz mu ? ben bu fısıltıları bu sevinçli seslenişleri hissettim hep, tarlalar araziler sarı çiçek dolu , kırmızı gül, tek top mor dikenli çiçekler ,menekşe , papatya , gelincikler siz söyleyin başka hangi köyün toprağında bu kadar mutlu ve güleç yüzlü açan çiçekler vardır ..ve sizleri bu kadar seven hangi köyün insanı vardır acaba...

İstanbul/2021.04.08