Kral'dan Mektup

Ben Kral! Efendiniz. Hani adımı bile duysanız, biat edersiniz. Bilirsiniz beni, benden de iyi! Ben demeden çözersiniz her işi! Şimdi siz okuyun, idrak edin diye döküyorum kalem ile beynimi, cümlelerime!

Dünya meyhanesinin sarhoş serserisiydim bir zamanlar. Hayatı kadehten değil, şişeden içerdim ben! Nâralarımla kulaklarınızı değil, yüreklerinizi titretirdim ben! Duramazdınız önümde, kimse duramazdı önümde! Bir orduya sahiptim ben! Ben her şeydim, her yerdeydim ben! Delik deşik ederdim düşmanlarımı, yüceltirdim dostlarımı, safımda yer alanları, ben!

Benim konumum uzaktı helale. Öldürmek tek çaremdi, ölmek imkansız! Gülmek arada bir, bir sinir harbim vardı hep! Bilirsiniz! Onu ne çok çekerdiniz. Merhametim yoktu. Çünkü merhamet duygu işi, duygu ise bozardı her işi!

Black Jack'i-de bilirsiniz! Ne yiğitler ezdim ben onda. Ne devleri, cüceye çevirmiştim iki kartla. Hatırlıyorum. Hatırlayın! Öne sunulan değerler, para ile ölçülmüyordu. Hayatlar biçiliyordu. Çok canlar gitti çok. Çok ocaklar söndü, benim yüzümden. Herkes düştü ama bir ben ayakta kaldım, bir ben!

Kaybedecek hiç bir şeyim olmadan ilerliyordum bu eşref seferinde. İlerledim ve gittim ben! Geçmiş askıda sıcak bir pelerin şimdilerde. Çırılçıplağım ben! Ben, o eski büyük kral! Bedenimde titremeler hakim şu sıralar. Uzanıp da o pelerini kuşanabilir miyim diye soruyorum kendime? Kuşan-sam bile, aynı durur mu ki üzerimde?

Bir zamanlar durdurulamayan ben, şimdilerde her iki adımda bir nefes nefese kalıp duraksıyorum. İnmek, çıkmaktan daha çok cazip geliyor şu sıralar. Tırmanmak artık zor ve meşakkatli. Çıkmak zor gerçekten işin içinden. Birde şu kurt başlı cansız yâver de olmasa? Çıkmak zor, lanet olası şu merdivenlerden. Merdivenler neden ürkütüyor beni? Onlar mı çürüdü, yoksa gözlerim mi? Ne bilebilirdim ki, bir gün yenileceğimi, şu gizli düşmanım ihtiyarlığa?

Siz okuyun, idrak edin diye döküyorum kalem ile beynimi, cümlelerime! Bir veli-ahtım olmadan iniyorum tahtımdan! Tacım ve pelerinim, bedenimle birlikte gömülecek. Kabrime gelip, dua da edemeyeceksiniz, küfürde! Ben kendimi yalnız bırakıyorum artık. Çekildim çelikten kabuğuma! Kimse ulaşamaz artık bana! Dokunmaz! Yesin dünya kendisini, yiyin birbirinizi. Benimde bir zamanlar kendimi yediğim gibi.

Ben Kral! Ama eski! Şimdi zamanında yediklerimi, sindirme vakti. Şimdi artık, durma vakti. Bekleme vakti! Bekliyorum ben, gelecek olan o son misafiri. Hani var ya, o kara entarili! Kim bilir, neler edecek bana?