Kuyuya Dair

Ne zaman üşüsem şubata atarım buzlanmış hayallerimi. Şubat, son çığlığı nasıl olsa içimize attıklarımızın, beklettiklerimizin, yeniden doğsun diye öldürdüklerimizin...Kışlar derin, kışlar çetin evet güllük gülistanlık olmak kışın doğasına aykırı...Kar, ağır ağır işliyor dantelini, sabrı öğretmek istercesine ruhlarımıza...Yavru kangal Kuyu'nun kurtarılışı ve bu süreçte gösterilen sabır, fedakarlık, çaba ve özveri son ana kadar mücadele etmenin ve hedefe odaklanmanın olumlu sonuçlarını bize bir kez daha gösterdi bugün...Duygulanmamak mümkün mü?

Şunun şurasında sıcak günlere ne kaldı ki? Baharın gelişinden belli bunca fırtına, insan doğasını saran, sarsan o tabiat örgüsünün şiddeti. Haydi hissetmiyorum de soğuğu! Hayat her defasında yeni şeylerle ölçecek direncini...Mevsimler karışacak bazen ve bazen sana katılacak, yakacak, donduracak, eritecek duygularını ya da bir bakmışsın umutlar yeşerecek en son bıraktığın yerden...Umudun tükenmişse, hayal edecek bir şeyin yoksa yaşlanmışsın! dedi gezgin...Hayallerini toplamak için yola düştü yeniden...

Toprağa dağıtacağını ve topraktan neyi alacağını iyi bilmeli insan. Küçük sevinçler serpiştirmeli dört bir yana...Evet bazen kardelen gibi güçlü, tecrübeli, hayat doluyuz ve bazen kırgın, küskün ve umut yoksunuyuz şu hayatta...Ama hepsi biziz işte, tıpkı mevsimler gibi, göğün ve rüzgarın cömertliği gibi, taşıyor içimizde ne varsa bizden olan ve bize uzak diyarlara...Her insan kendisine kuyu ya da zindandır. Ama kuyuyla bilinir, insanın hayattan aldıkları ve ona kattıkları. Tek farkla ki; kuyuya hapsettiği ruhunu, yeri geldiğinde çıkarabilmeli insan hayatın içine...Kilometrelerce derinlerde olsa da acılar, ahlar, pişmanlıklar, bir ip yapmayı bilmeli hayat kitabına yazdıklarını...

Çürüyen şeyler bile toprakta yeniden faydalı hale gelebiliyorsa, içimizde çürüyen şeyler neden işimize yaramasın? Duyguların da bir geri dönüşümü olduğu muhakkak. Sevgiye sevgi, nefrete nefret. Ve insan merhametli olmalı bir kez daha Allah' ın yarattığı bütün canlılara karşı. Ama önce kendisine merhametli olmalı. "Ezmemeli kimseyi ve ezdirmemeli kardelen ruhunu..." Hayatım boyunca en çok kışları ve hafta sonlarını sıkıcı buldum. Şimdi ise hayat, bahara erişmek için karlara bürünmelisin diye fısıldıyor...Bahar kokusu gibi yayılıyor yüreğime her gelişin, biz temalı hikayede, üşütmüyor sevdam...Sevmek özünde, kendi isteği ile kuyudan dünya üzerine çıkmanın başka bir adı olmalı...Kuyuyla hesaplaşmak vakti gelmişse, kış rüzgarlarını fırtınaya çevirmişse, tırtıl derin bir ölüm uykusuna yatmışsa bir hazırlığın habercisi olmalı bunca zorluk.

"Ruhumu saran işte bu senin sıcaklığın...Gözlerime yazdığın ve gözlerinden okuduğum aynı alfabenin s/essiz telaşı...Susarak bir şeyleri anlatmanın tatlı ve gizli yarışı...Önce kuyulara atıp, sonra kuyulardan kurtardığın sana sevdalı ruhum...Güneşe dayanamayan buzlar ve kanatlanıp uçan kelebek, biliyorum bu mevsim de gelip geçecek, yine de çabuk gelsin bahar..."

17 Şubat 2017 2-3 dakika 242 denemesi var.
Yorumlar (2)
  • 7 yıl önce

    Günün yazısını ve yazarımızı kutlarız👑👑

  • Her yüreğin, kendisini kah açtığı kah g/izlediği bir sığınağı vardır. Burası da benim kalem dükkanım olmalı...Hepinize yeniden ayrı ayrı teşekkürlerimi sunuyorum...Sağ olun!😌👧😙🙂