Mavi gözlü Sarı Şaçlı Kıza
Her 23 nisan seni hatırlıyorum bayraklar ile donatılmış şehrin caddelerinde yürüyoruz herkes gibi seninle  bir elimizde  bayrak bir elimizde yarısı yenilmiş bir simit ve yollardaki öyle çocuksu  hallerimiz herkes gibi saf temiz habersizce gelen bayramı kutluyoruz seninle biz kentin orta halli bir okulunda tanıştık seninle sırtımda çantam içinde bir sürü kitap defter kalem atıvermişim sıranın üstüne öyle ansızın öyle birden  bilmeden senin yanın boş muş ya seri vermişim kendimi tahta sıranın üstüne
Senin yanında soluklanmışım okulun teneffüs saatinde ve öylece başlamış bilmediğimiz bir hikaye 
Deniz kokan martı uçan bu yerde seninle biz gölcükte içinde bir sürü umudun kol gezdiği yerde sahilde giden gemiler sahilde yürüyen insanlar bir gün bizde deyip düşünüyorum bu küçük yüreğimde aşk nedir bilmiyorum bile yanımdan bile geçme diki bunca sene hep içimde tuhaf hisler oluştu seni görünce hafta sonu babamla takılırız gezerdik buraları haa benim babam deniz kuvvetlerinde işçi  her Pazar götürür beni asker abilere  selam verir geçeriz kapıdan içerde askerler gitmiş umudu bekler bizse sinemada bir filmi çoçukluk işte nerden bilirdim dünyanın böyle olduğunu bir gün bu aşkın peşinde yorulduğumu  bilemezdim oysa küçük yüreğim anlamamıştı daha aşkı garip duygular sanıyordu oysa 
Yine bir 23 nisan günü yine bayram bayraklar ile donatılmış şehrin caddelerinde yürüyoruz gene elimizde bayraklar yanımızda taze simit diye bağıran simitçi ile beraber  özeniyoruz alıyoruz  bir er tane  hemen başlıyoruz yemeye soğumasın diye yanımızda annelerimiz ile yürüyoruz annem oğlum dur diyor bir resim çekelim duruyoruz ve çekiniyoruz sen elini omzuma atmışsın sonra bir ara gene bir foto karesindeyiz elin elimde bu resimde bilmeden değmiş belki de olsun  şimdi ben başta sana sonra anneme sonra babama sonra bu şehire  veda ediyorum bile bile  bir deprem yıkıyor bu şehri  birden bir gece ansızın hesapsızca acımadan alıyor canları ardına bile bakmadan şimdi 10 sene oluyor ve ben tek başıma 10 sene sonra bu resimlere bakıp yazıyorum bunları belki öldün belki hala yaşıyorsun bilmiyorum  sadece bu resimler kaldı hatıra bir senden bir annemden birde babamdan  şimdi resimlere bakıp ağlıyorum durmadan .........
Bu kadar Okunmuş bir Yoruma layık değil mi gerçek bir kesit