Meslek Lisesi Memleket Meselesi

Evet başlığımız çok doğru, meslek lisesi memleket meselesi, sanayileşmesi gereken bir ülkede olmazsa olmazlardan biridir bu zaten. Ben halka sunulan coşkun sloganlardan ziyade yine bir meslek lisesi mezunu olarak konunun çok başka bir yönünden bakıyorum.

Aslında bunun içi boş bir balon olduğunu düşünüyorum. Şimdi belki bana kızanlarda olacaktır ben hem meslek lisesi mezunuyum hem de bu işin en ağır şartlarıyla yapıldığı ve teknolojinin en üst seviyelerde kullanıldığı çelik sektöründe çalışmaktayım.

Yetişmiş eleman eksikliğini en fazla hisseden kesim yani. Çünkü hem işimiz riskli ve ağır sanayi hem de teknoloji yüksek, hal böyle olunca zaten işe alınan elemanların meslek lisesinde aldıkları temelin önemi gün yüzüne çıkıyor. İşim gereği çoğu zaman işe alınacak arkadaşlarla görüşüyorum, kısa mülakatlar yapıyoruz. Ama maalesef hepsi de benim liseden mezun olduğum ve içine düştüğüm haldeler. Malzeme bilgisi yok, PLC eğitimi yok, çizim bilgisi yok, saha tecrübesi sıfır.

Sözüm bizi yönetenlere;

Kardeşim ben 1994 mezunuyum, sistemde hiç mi bir şey değişmez, hiç mi bir adım ileri gidilmez. Bizi yönetenler diyor ki; ''Meslek Lisesi Memleket Meselesi''. Doğrudur, ama pas geçtiğiniz küçük bir detay var, siz bunu söylerken meslek liselilerin üniversiteye geçişini kolaylaştırıcı düzenlemelerden bahsediyorsunuz, eskiden özellikle mühendislik dalında üniversiteye gitmek için hemen hemen mecburen düz lise mezunu olmak gerekiyordu, çünkü meslek liselerinin düz ders dediğimiz türkçe, matematik, fizik, kimya gibi dalları çok zayıf ve ağırlık mesleki dersler üzerineydi, iş böyle olunca da eğitim verdiğimiz insanlar üniversiteye gidemiyor ve işi bilen insanlar kolay kolay yükselemiyordu, mühendis olanlar ise genelde mesleki eğitimi sadece üniversite de alıyor altyapı eksikliği ile mezun oluyordu.

Şimdi üzerinden onca yıl geçti, hala yeni mezun arkadaşlarla oturup konuşuyoruz, mantıkta hiçbir değişme yok. Özellikle staj konusu o kadar acı bir olay ki, meslek liseli bir öğrenciye uzun dönem staj şart, ama sayın yöneticilerimiz gidip o fabrikalara bakıyor musunuz stajerlerin hali ne, ya da denetliyor musunuz? Ya ayak işleri yaptırılıp çaycı oluyorlar, yada en pis işler yaptırılıyor. Peki saha eğitimi niçin veriliyor, bu öğrencilerin mezun olduklarında okudukları branşa yabancılık çekmemeleri için değil mi?

Madem ki ekmek aslanın ağzında yöneticilerimizin de aslandan korkmaması gerekmiyor mu? Şunu bilsinler ki özellikle bizim sektörümüzde mezun olan her eleman iş hayatına atıldığında sıfırdan ve en düşük ücretle başlıyor ve hemen aklına şu soru geliyor; ''Aynı paraya diğer işleri yapmak varken niçin daha riskli ve beceri isteyen işler?'' Haksız da sayılmazlar bence, çünkü meslek liseleri günümüz sanayisinin ve teknolojisinin geldiği noktadan çok gerisindeler. Ve bizler hala yetişmiş eleman eksikliğini had safa da yaşamaya devam ediyoruz.
Devlet bunun gerçekten memleket meselesi olduğunu düşünüyorsa bence onun hemen öncesinde etraflarına bir bakmalılar diye düşünüyorum.
Günümüz teknolojisi korkunç bir hızla ilerliyor, endüstriyel hıza ayak uyduramayan meslek liselerinin çok da bir şansı olmuyor maalesef.
Ve inanın firmalar çoğunlukla kanunlarla öngörüldüğü için meslek lisesi mezunu personel çalıştırıyor. Yani anlayacağız halimiz hala harap.

Memleket meselesi bu kadar hafife alınmamalı, meslek lisesi her eleman işyerlerinde kıymetli ve belli bir birikim kazanmış olarak gelmiş olmalı.
Ve memleket meselemiz özellikle bu meslek lisesi mezunlarının da bulunduğu bir platformda tartışılmalı. Bizim eksiklerimizi ve bizim yaşadığımız sıkıntıları, başkalarından daha iyi bileceğimiz aşikardır.
'Umutlu gelecek için güçlü meslek liseleri.'
Bence bu slogan çok daha gerçekçi olacaktır.
Saygılarımla...