Mutlak Hakimiyet

Derleyen-Yorumlayan: Ahmet Tülüoğlu

'Ya bir yol bul, ya bir yol aç. Ya da yoldan çekil', Konfüçyüs

'Ya sus, ya da susmaktan daha değerli bir söz söyle', Pisagor

Andre P. Derdeyn, 'Tarihsel perspektiften velayet davalarına bakış' adlı yapıtında şunları yazdı:

'Roma hukukunda baba, çocukları üzerinde mutlak hakimiyet sahibiydi. Çocuğunu ister satar, isterse ceza görmeksizin ölüme mahkum edebilirdi. Bu mutlak hakimiyet kavramı, İngiliz hukukuna da taşındı ve değişikliğe uğramadan 14. yüzyıla kadar uygulandı.'

Temel konusu 'çocuk yetiştirme' olan Amerikan psikiyatri dergisi 2006'da şunları yazdı:
'16. yüzyıldan sonra çocuklara gelişmeleri gereken konularda özen gösterilmesi önerildi. Bundan sonra çocuklara ilgi çekici, sevilmeye değer güzel varlıklar olarak bakılmaya başlandı.'

Katolik kilisesi'nin hem şımarık hem uslu çocuğu Batı, aralıksız yüzyıl boyunca heykel kafası uçurdu (730-830).

Amerikalı ebeveynler, derdeyn'in tarihsel sunumunu önemsiyor, 'yol gösterici' buluyor.

Orta çağda 'çocukluk çağı' bir daha elde edilemeyecek çok değerli bir çağ olarak görülmezdi. 7 yaşında çocuğun öğrenmesi değil, hizmet vermesi önemsenirdi.

Kutsal Romanın yıkılışı sonrasında, kutsal yasaları da yıkıldı. Geride ancak cadı olmayanların kutladığı 'cadılar bayramı' kaldı!

Roma hukukunda; 1. Kadın köledir, 2. Miras alamaz, 3. Senatoya giremez 4. Seçme seçilme hakkı yoktur, 5. Çocuk üzerinde mutlak hakimiyeti olamaz. (Türkiyede çocuk, baba gözetiminde ve Anaerkil disiplinle yetişir.Yani çocuk; hem annenin hem babanın mutlak hakimiyeti ile büyütülür.
Kimi yörelerimizde kadına söz hakkı ve bağımsızlık verilmiyor olsa bile; genelde ortak paylaşım vardır.)

Hristiyan Batı, heykel kafası kırmakla yetinmedi; resim yaktı. Yetmedi, kütüphane kundakladı. Yetmedi, silah kuşanıp saldırdı. Nereye saldırdı?
-Hep doğuya hep doğuya!
Hristiyan Batı, 'Doğu bilimlerimizi çaldı'