Öğrendim

Bir bıldırcın dolaşıyordu gökyüzünü yırtarak.
Yürüyordum İstiklal caddesinde, bir insan seli akıyordu.
'Közde bıldırcın çevirme' yazıyordu bir lokanta camında.
Uçmamayı öğrendim.

Balıklar yüzüyordu sığ sularda , derin sularda.
Akvaryumlara bakıyordum , kayboluyordum sanki.
İstavrit var , hamsi var diye bağırıyordu sokakta bir ses.
Yüzmemeyi öğrendim.

Derste güldüm diye kızdı öğretmenim,
Gülmemeyi öğrendim.

Büyüklerin yanında konuşulmazdı,
Konuşmamayı öğrendim.

'Erkekler ağlamaz' dı , ağlamamayı öğrendim.

Komşu kızına bakılmazdı,
Sınıf arkadaşına yanılmazdı,
Mahallede 'namus meselesi'ydi.
Bakmamayı öğrendim.

Yürüyordu kalabalıklar,
Ve de bağırarak.
İnsanlara güzel günler getirmek için.
Yeşili , denizi , hayvanları korumak için.

Bir ihtiyar dileniyordu kaldırımda.
Bir adam üşüyordu yağmurda.
Korktu bir kedi yavrusu.
Sindi bir köşeye köpek , havlamaya mecali yoktu.
Pankart sopaları ağaçlardan yapılmıştı.
İşleri bitince denize atıldılar.
Yürümemeyi öğrendim.

Ve bu yüzden öğrenmeyi hiç sevmedim.