Ölüm Sessizliği
Bugünde yazıyorum demek ki daha bitmemişim.Ama can çekiştiğim bir gerçek.Bir acı bir acı ki yüreğime gökyüzünü haram eder.İçimde kusamadığım boğuntularla kıvranan bir bulantı.Artık kelimeleri bile arka arkaya getiremeyen beynim sancılı başdönmelerine bıraktı kendini.Hüzün yine iliklerime işledi . SABAHIMI BEKLESEM BU UMUTSUZLUĞU YOK ETMEK İÇİN YOKSA BU GECE BU ÖLÜM SESSİZLİĞİNDE KAYBOLSAM MI? En iyisi sabaha kadar hüznü ufak ufak parçalara ayırıp olmadık yerlere serpiştireyim diyorum , dönerkende unutmadan doğan güneşten bir parça koparayım...buna gerçekten ihtiyacım olacak...