Sabahı Olmayan Gece

Vakit gecenin sonsuzluğuna bürünmüş ve her gece olduğu gibi ben seni yazıyorum. Bilinmez diyardayım belki de uçsuz bucaksız... yalnız sen ve ben oluyoruz o diyarda. Ve de hayallerim. Ama bu diyar baki içimde yaşatırım seni.
Hayat fırtınalı,yollar karmaşık ve bende bu hayat yolunda hep bizi düşünüyorum, en çok da seni. Çünkü ben, ben olmaktan çıkmış sende yaşar olmuşum. Yani anlayacağın bitanem bir bedende yaşayan iki ruh gibiyiz. Kalpler bir gönüller bir her şey bir ve biz...
En olmadık saatlerde kalkıp seni düşünüyor ve senin için bir şeyler yazıyorsam bilki seni çok sevdiğimdendir. Karanlığın ortasındayım, ortam sessiz, senin ışıl ışıl bakan kahve gözlerin aydınlatıyor gecemi, karanlık odamı...
Bir başkayım bu gece, hiç uyku yok gözümde. Seni yaşamak isterim sensizlikte. Vakit epey olsun varsın ne çıkar içimdeki sevgin var ya bende uyutmaz işte beni gecelerde.
Bırak beni de seni düşüneyim senden habersiz
Her geceyi beklerim sonunda sabahı varsa
O kahve gözlerine canımı bile veririm ben
Sonunda mutluluk ve aşk varsa eğer...

Seni yaza yaza bitiremem; geceler ömürler yetmez
Sen olmayınca yanımda bu hasretlik hiç bitmez...

Sevgiliye sevgilerle...
Biricik aşkım...