Sayfalar Dolusu Sevda

sayfalar yetmiyor efkarımı anlatmak için. bitip tükenmiyor damla damla dökülüyor kalemimden mürekkebler. sevdalar açılıyor günah gibi önüme. sanki her biri hesap sorar benliğime. yüzüm gülüyor bakmayın sakın içimdeki karanlık varya işte o beni hergün boğuyor. ne gariptir düşüncelerim yok olmuş, ruhum uzaklarda, bedenimse yara bere içinde...
hangi tünelde girdim de karanlıklara daldım bilinmez. zehir zemberek olmuş hayatımda yeni bir sevda filizlenmez. kimse anlamaz söylediklerimi, çizdiklerimi. boş sayfalar dolarda dakikalar içinde kimse görmez duymaz onları. oysa ne kadar çok şey gizli o sayfalarımın içinde sevinçler,hüzünler, küçücük aşklar var. kimse görmesin onları benim yğreğimden başka. satırlar okunmasın başka dudaklarda.
sayfalar anlamını yitirmiş yüreğimde. paramparça okunaksız yazılar. başlığı hep o şiirler yazılar hep o sanki. küflenmiş onun ağzından çıkan bütün cümleler. onun için satırların ne değeri kalmış ne de önemi...
varsın olmasın bundan sonra varsın kanatsın yüreğimi. damla damla dökülür efkarım kağıtlara nasılsa. cümleler anlamını yitirip gider kendi içinde nasıl olsa. eriyip gider her bir söz her bir hece. SEVMEK basit gelir ona. o varsın sevdamı bilmesin kalbim ona sayfalar dolusu anlatır nasıl olsa. bir okyanus onun aşkı bende hergün biraz daha kabaran. o bilmez beni ben çokak çocuğu gibi eli yüzü kir içinde aşk bulaşmış şekilde yanına sokulduğumda. ellerimde uzatsam ona sevdayı taze kır çiçekleri havasında anlamaz tanımaz belkide beni. solar çiçeklerim ellerinde. ben farksız değilim sokak çocuğundan onun yanındayken çünkü ne mecalim var nede ağdalı şeyler yapmaya gücüm. pusr bir köşeye izlerim onu sessizce. bana sevda sadakasını versin diye beklerim. yüzlerim ve avuçlarım kirlidir onun için çünkü ben sevdasına ulaşmak için çırpınır dururum.
satırlar erimiş benim duygularım içinde. kalemim yazmaz oldu ondan başkasını. bütün sevdamı sundum ona bütün aşkımı. umutsuz bir çırpınış mı bu. yoksa sessiz bir aşkın öyküsü mü. belkide bir bahar yağmuru yağar kışıma. geceme bir ay çıkıverir. kim bilir belki umutsuzca yürürken yolda birgün çıkıverir köşeden ve sarılıverir bana büyük bir sevdayla....
satırlarım son bulur artık sevgili benimkisi sessiz bir sevda.dedim ya sen tanuımazsın beni ben senin yanındayken, kirli avuçlarımla aşkı sunarken. bu sessizlik verir mi bir gün kendini mutluluğa. dem vurumuyum aşka.??? ister yanımda ol ister olma bir bahar yağmuru gibi bir bahar güneşi gibi doğarım kışına. sayfalar dolusu sevdamla sarıp sarmalarım seni kar soğuğunda...