Sebebini Bilmeden

Ben bilmem aşktır, sevdadır ne demek. Yabancısı olduğum şeyler bunlar. İnsanın yaşayamadığı duyguları hissetmesi beklenemez. Karşılıksız aşkların müptelasıyımdır o kadar. Şiir, benim sessiz haykırışımdır. Bu haykırış bulacak mı bir yankı? Onu da bilemem!
Seni gördüğüm zaman mutlu oluyorum, sebebini bilmeden! Garip bir sevinç hazzı bürüyor yalnız kalbimi. Her zaman seni görmek istiyorum. Bilinçsiz bir şekilde varlığını hissetmek istiyorum. Eee... Ne acınası bir durum ki uzaktan sevmekle yetiniyorum. Sebebini bilmeden! Saatler, günleri; aylar, yılları kovalıyor ama ben hala seni unutamıyorum. Kalbimden seni uzaklaştırmak istiyorum, başaramıyorum. Hayallerde bile kavuşamıyorum sana. Bu anlamsız mısralarla kavuşmaya çalışmakla yetiniyorum. Sebebini bilmeden! Bu kadar zaman yalnızlığım hükmetti hislerime. Kaç şiir yazıldı, yakıldı; sen hala gelmedin... Acaba vuslata varmış olsaydım her şey daha mı farklı olurdu? Daha mı çok severdim? Yoksa benim için hiçbir değerin kalmaz mıydı ?
Bana bir soru sormuştun: Neden bu kadar zaman amaçsızca sevdin, bekledin? Cevabı, karşılıksız bir şekilde, sebebini bilmeden uğruna ölebilecek olmamdan ibaretti. Amacım vuslata ermek değildi.Sadece sevdim. Bir daha seversin; neler unutulmadı ki bu da unutulmasın dediler. Ama bilemediler, bilemezler! Bu yürek bir kez yanmış nasıl bir daha yansın?
Sevmenin getirmiş olduğu en büyük duygulardan biriymiş korku. Kaybedecek bir şeyinin olmasının vermiş olduğu bir korku. Sevmek, sahiplenmeyi de gerektirirmiş. Bunu bilmeden başlayan mücadelem de hüsrana uğrayan yine ben oldum. Sessiz, buruk bir vedayla yetinebildim. Artık şarkılarda bulamayacağım seni. Bir daha şiirlerde kavuşamayacağım sana.
Ey sevdiğim ,
İlk sonum,
Beş harflik aşkım,
Güneşin batıdan doğacağı gün görüşmek dileğiyle !
21-02-2014