Seni Sensiz :Yaşamayı Öğrenicem

Hep bir başlangıç yapma hevesinde bulutlar. Sanki hiç aşık olmamışlar sanki hüzün onlar için yağmurlarla akıp gidiyor. Ne kadar çabuk kurtuluyorlar sevgisizliklerinden. Her yeni güne yeni heyecanlar sığdırırarak ama ben Neden ben hala geçmişin pençesinden kurtulamayorum. Yıkık duvarları tekrar tekrar onarıp yeniden yıkılmasını izliyorum. Bunlar son tükenişler son çığlıklar deyip kendimi okyanusun derinliklerinde boğulmaktan kurtarmak için çırpınıyorum. Yüreğim hiç söz dinlemiyor , gözlerim isyanlarda , hayallerim dilek ağacında sallanan mendillerden farksız. Hep bir nefes daha alabilmenin umuduyla seviyorum onu. Ama yalnız nereye kadar mücadele edebilirim seni karanlıktan aydınlığa çıkarmak için daha neleri feda edebilirim bilmiyorum. Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki sevgilim artık ben seni kurtarayım derken sen beni yutmaya başladın derin girdabın içine. senden uzaklaşmak, bende bulutlar gibi yeni güne mutluluk resimleri hayal ederek uyanmak istiyorum. Sorgusuz bir gün diliyorum hayatıma içimden sana olan duygularımın körelmesini umut ederek yaşıyorum. Artık keşkeler olmıcak çünki bendeki seni yok ettin. Gözlerim eskisi gibi sana bakarken ışıl ışıl değil. Yüreğim bir rüzgarın pençesine takıldı. Nereye gidiyorum bende bilmiyorum. Son durak neresi. hayat beni hangi maceranın içine bırakacak bilemiyorum. İçinde senin olmadığın bir hayata yelken açıyorum tüm benliğimle. gözlerimin rengi, tenimin kokusuydun belki bu hiç değişmeyecek hep senden bir parça taşıcam geleceğe bunu da biliyorum. Seni sensiz yaşamayı öğrenicem. Nefesini hep nefesimde hissederek.