Sessiz çığlıklarım vardır geceleri...

yıldızlar o kadar güzel ki bu gece pırıl pırıl geceye düşmüş yakamoz taneleri gibi,düşlerimize yoldaş hatta muhabbetimize arkadaş...Hiç bitmeyecek dimi bu; hayaller,hesaplar gelecek kaygısı yaşanmayacak biliyorum gözümüzde ki senaryolar ama olmasın hayallerimiz,yaşanmasın düşlerimiz zira hayalin bittiği yer yaşamın doyduğu sona erdiği yerdir..Bu gece dolunay var bütün ihtişamıyla bütün parlaklığıyla yine yeryüzüne sesleniyor kulak verdiniz mi bize neyden bahsediyor hepimiz için ayrı bir melodisi var.Fatma bacıya yarın neler olacağını mehmet beye neler yapacağını,ayşenin sessiz çığlığı,ahmetin aşkına olan feryadı...ya sen eyy samanyolu sen niye masum masumbakıyorsun sessz ve içten ve de farkedilmeyen.. bir derdin mi var ızdırap yüklüsün sanki senide mi bitmeyen acıların dinyemen haykırışların var ,bırak boş ver beee gece sırdaşım,hiç kimsenin bitmiyor ki sıkıntısı derdi yaratan öyle vermiş yaşamı..bu acılar bu dert dolu uykusuz geceler olmasa sabrın ve mükafatının ne tadı ne de adı kalır..
Bütün bir gece gözünü semada tutmak ve bilmeden yarınları beklemek çaresiz koymasın kimseyi mevlamm,kaldıramayacağı yükü vermesin yüce yaratan..Yaşam ne gariptir ki her geçen gün hayalimizde değişiyor her geçen zaman umutların rotasını değiştiryor ...küçücükken sorarlardı ne olacaksın diye "adam olacağım "derdim, ne yaparsam yapayım ne iş tutarsam tutayım adam olucaktım koskoca insan oldum ve hala adam olacağım şayet mevlam ömür verirse adam olmaya...