Şiir ve Estetik
Hasta adam... Hasta, doktorun elinde, hastalaşmış  dünyanın dizine  onu çekerek tedaviye başlamış... Hasta doktor hasta adama der ki : Ruhumuz içimizde büyüyerek çürüyen bir yaradır. Hasta adam ' daha açık konuş 'dedi.  'Bu imkansız ' dedi Doktor. İnsanın sözü gölge gibidir, ve ve gölge ışığı açıklayamaz, ve gölgelerle ışıklar arasında, sözleri doğuran o ışık geçirmez  beden bulunur.''  Hasta adam, 'çürümeye başlayan ruhundan kurtulmak için ne yapabilirim'' diye cevap verdi.  
....Ulan kırmızı dudaklı dünya ! Ulan dudakları arasında hayatımı ısıran şiir! Kelimelerden kurtaramadığım cümlelerle sana tükürüyorum...Gri buluta tütüyorum köpek dişlerim şairleşiyor, kendini beğenmenin romansında tüm sütunlar devriliyor, şimdi daha geniş bir alanda onları koşturuyorum ,hoşgörünün yüce anüsünden boşalıyorum.
Öyleki göğe ve yere gün doğumunun kızılımsı rengi düşecek...Ve dünyadan bir çığlık yükselecek, insan sesine benzemeyen ama bir insanın canına değecek  türden ....
...Görülmez  bir gece kursunun  havada savrulurken attığı çığlıkların yankıları her yeri kaplayacak. Ben deliyim ! Delirmekten korkan ya da delirtilen biri değil...Bazıları bu bilindik hikayeye  pek bir şey katmadığını iddia edecektir. Ama yazarın bakış açısı çok önemlidir. Geçmişteki ve gelecekteki  olayların yorumunu yaparken  hayal gücünün  cennetten mi yoksa cehennemden mi geldiğini bilmek isteyecek....
...İyinin  melekleri ile kötünün melekleri arasında 'hem usul hem esas , hem öz hem de biçim açısından'' çok fark vardır. Bu yüzden hatalar hep sonraları telafi ediliyor. Yazılar, hikayeler şiirler ,romanlar.....Bütün canlılara eşit ölçüde mesafeli ....Eğer bu çıkışta boşluk diye bir şey gerçekten varsa her şey tamamına erdiğinde geriye ondan başka bir şey kalmamalı.... 'yazı kalır söz uçar'' gider...
Yazı , şiir ve onun sahibi, bizi ve bizim içli çılgınlığımızı barındırmak için var olduğuna inandığımız alfabenin  dünyaya hakim olduğunu gördüğümüz o an da ,umursamazlığımız yeniden başlayacak demektir.
Yazmak için sadece bir kıvılcım yeterli...Bakmışsın ki dünya yanmış... Bakmışsın ki dünya cennet olmuş... Bakmışsın ki insan ruhundan sıyrılmış  gök yüzünde bulut olmuş...Yağmış yağmış  yağmış...Su olmuş , hayat olmuş  ...
Hepsi Jose Saramago'nun suçu... Beni o itti, ben düştüm,yerden topladığım sözler onun gölgesi.
