Şimdi Yazma Zamanı

Vakit gece yarısına gelmek üzere, ha geldi, ha gelecek bir kaç dakikayı bekliyor bedenler. Ya dinlenmeye, ya eteğindeki taşları dökmeye hazırlanıyor. Gece yarısı derler hep bilirsiniz. Ya da karanlık geceler... Nelere gebedir geceler karanlık bilinmezliklerde ve ne dertler ayağa gelir yalnız gecelerde. Bütün gün hiç bir yanınız ağrımaz da, hatta ağrısa duymaz umursamazsınız da, ama ya gece, ya gece gelen ufak bir sancı bile dağlamaz mı ağrıyan yanınızı ve canınız orda değil midir ki olsa da küçücük bir sızı ve büyümez mi birdenbire sancılar gecelerde? Her şey daha ağır gelir gecelerde, yaşam zorlaşır lacivert labirentlerde. Gündüzü kovalayan gecenin hayrına karşılık güneşteki aydınlık şer bile olsa gündüz gelsin deriz öyle değil mi?
İşte yine bir gece yarısı ve yine parmak uçlarım klavyede...
Gecelere sığdırırım düşlerimi, gecelere yazarım dertlerimi elim tuttuğunda dilim döndüğünde ve gündüze acele ile veda ettiğimde açılır yüreğimin kapıları her gece. Uzun gelir gündüzler akşamı bekleyenlere. Her görüşme hayali nedense gecede güzel, her kavuşma hayali gecede bir başkadır sevince. Bütün hayalleriniz, kurduğunuz ya da görmeyi hayal ettiğiniz düşler yine sizi ziyaret eder güneş gidince. Öyle ayarlanmış ki sanki gündüzden kurulur her düşünce ve depreşir gecede ruhunuz sabaha dek laf dinlemez ayrı düşünce
Hep ayrılıktan, hep özlemden dem vurulur, yıldızlara seslenir kimi cevap alabilecekmiş gibi, kimi de Ay' ı yoldaş edinir kendine. Mutluluk olmaz mı gecelerde? Olur elbette. Yanınızdaysa sevdiğiniz ve yaşıyorsanız düşlerinizi o zaman ne karanlığı görür gözünüz ne de dardır sokaklar siz gülümseyince. Yanınızda ise sevdiğiniz, elleriniz ellerindeyse ister yağmur ıslatsın sizi iliklerinize kadar çamur olsun üstünüz başınız fark etmez, gittiğiniz yerde şemsiyenizi bile unutursunuz.
Geceyi yazmak istiyorum. Özlemlerimle... Geceyi yazmak istiyorum. Hasretlerimle... Ve... Geceye kafa tutmak istiyorum tüm benliğimle.
Gece... Geceler... Gelin üstüme üstüme, bende gideceğim kararlıyım korkumun üstüne, ama yalnız bu gece... Sonraki gecelerin şansı yok, en son bu gece noktalayacağım her derdimi, en son bu gece yıkacağım korkularımı ve hükmünü sürdürebildiği kadar sürdürsün karanlık gece, nasılsa veda edecek mavi sabahımın güneşi gelince...

Esenlikle ve sevgiyle... Melekler öpsün yüreğinizden...


2008/ BAHARI MÜJDELEYEMEYEN KIŞ SONU...
İzmir Karşıyaka
2008