S/onsuz Yaraymış Aşk

Şehrin ışıkları sönerken tek tek, köşe başındaki sokak lambasından yansıyan ölgün ışıklar
aydınlatmaya çalışıyor etrafı; el ayak çekilmek üzere... Gece nöbetindeyim yine. İskeleye
yanaşmak üzere olan son vapurun düdük sesi geliyor uzaktan. Gelir misin umuduyla iskeleye koşmuyorum artık. Yeşil bakışların geliyor gözümün önüne; solgun yanaklarıma süzülen yaşlarımı siliyorum elimin tersiyle.

Nasıl da sevmiştim seni... Kanat çırpıyordu içimde mavi bir kuş, seni görünce. Pembe
bulutların ardından hayat ışığım olmuştun; seninle anlam yüklenmişti hayatıma. Sen vardın
' iyi ki' ile başlayan cümlelerimin hepsinde. Başıma gelen en güzel şeydin hayatımda.
İçimdeki tarifsiz heyecanların adresiydin. Yaşamdın yüreğimin her hücresinde.
Mevsimlerim bahardı hep. Güneş her gün yeni bir umutla doğardı. Fırtınalar kopardı
içimde; yıllardır duymadığım heyecanlar titrerdi, gözlerim o yeşil bakışlarına değdiğinde.
Hiç böyle hissetmemiştim tenimde aşkı. Direnmiyordum artık, ne kalbime ne beynime
ne de bedenime. Meğer ben yaşamamışım hiç senden önce. Haykırıyordum var gücümle

' Seni seviyoruuumm'

Yıkımım oldu gidişin. Günlerim karanlığa mahkûm, gecelerim kayıp yine. Yarım kalmış
cümleler gibiyim. Canımı koparıp gittin ya, yüreğim çok acıyor.
Nefesinin sıcaklığından mahrum odam soğuk artık. Üşüyor gecelerim. Yıldızlar üşüyor,
ay üşüyor; üşüyorum bu Temmuz sıcağında.

Yaşamla ölüm arasındayım sanki. Boşlukta adımlarım. Tutunamıyorum hayata. Senden önce
yaşamamıştım ya, yaşamadım senden sonrada.
Ağaran günde kayboluyor sokak lambasından yansıyan ölgün ışıklar. Gözyaşlarımı siliyorum
elimin tersiyle.

S/onsuz yaraymış aşk

Dinmiyor sensizliğim

Unutamıyorum