Süheyla-10

Artık rahat konuşuyordu Süheyla. Konular dağılmış farkında olmadan ikiside birbirini tanıyor. Hoşlandıkları konuların derinliğinde dalıp gitmişti konuşmaları.

İkiside rahat ve mutluydu. Gözlerinde günün güneşi zayıf kalıyordu parıldamasıyla. Onlar çoktan bir birlerinin ortak noktasında buluşmuştu.

Ali bey ayşe hanımın yanına vardığında yaşe hanım çoktan işini bitirmişti. Dönmek için hazırlık yapıyordu. Ali beyi görünce korktuğu başına gelmişti. Şaşırdı ve heyecanlandı. Aslında böyle olacağı aklına gelmiş fakat eskiden olduğu gibi yanına gelmez diye düşünmüştü.

Ali bey ayle hanımın yanına gelmişti fakat o da nasıl başlayacağını o kadar ezberlediği halde. Başlıyamamıştı söze sadece namaz kılacaktım mümkün mü diye sorabildi. O da yer gösterdi ve namaz kılması için dışarı çıktı. O namaz kılmaya durdu fakat okuduğundan ve kıldığından haberi yoktu. Hep kafasında nasıl konuyu açacaktı diye düşünüyordu. Bir türlü hem kılıp hemde konuşmasına başlayacağı noktayı seçemiyor adete boşluğa gidip geliyordu.

O sırada ayşe hanım düşündü ve durumu anladı hızlıca yükünü alıp. Sessizce ordan ayrıldı. Hızlı hızlı uzaklaştı. Patika yollardan çalılıklara doğru gömüldü köylerine doğru. Eve çoktan varmıştı. Rahatlamıştı fakat bunun bir daha ki seferinde ne yapacaktı. Bunun için artık düşünmeli ve neyi nasıl yapacağına karar vermeliydi. Kararını almadan da bir daha yalnız işe gitmemeye karar aldı.

Ali bey namazını kıldı fakat bu kıldığı namazın olmadığını anladı. Kendini toparladı ve dışarı çıktı. Fakat dışarlarda kimseler yoktu. Kısık sesle Ayşe hanım diye seslendi. Cevap alamadı ve kapıyı çekerek işine doğru yürüdü. Kafası düşüncelere daldı. Acabaları kafasında yoğunlaştı. İş yapacak hali kalmadı ve iş yapmadan evinin yolunu tutu.

O sırada Süheyla ve Hasan Ayşe hanımın gelişini gördüler ve veda ederek ayrıldılar. Gülümseyerek Hasan annesine doğru gitmek için masadan kalktı ve izin isteyerek gitti. Onlar aslında bitirmişti konuşmalarını. Annesi anlamasın diye ayrılmıştı oradan fakat ennesinin onları görecek hali yoktu. Bunu kimse bilmiyordu.

Süheyla babasını beklerken mutlu ve heyecanlıydı. Yıllardı beklediği gelmişti ve hiç zorluk yaşamadan istediği hayatın başlangıcına adım atmıştı. Acaba bundan sonra neler olacak diye hayalleriyle kafasını yorarken evde temizlenmedik süpürülmedik yer bırakmadığının farkında değildi....



Devam Edecek

27 Ekim 2009 2-3 dakika 14 denemesi var.
Yorumlar