Türkçe Yazanlar İçin Önemli Bazı Anımsatmalar

TÜRKÇE YAZANLAR İÇİN ÖNEMLİ BAZI ANIMSATMALAR

- Cümle büyük harfle başlar; nokta, ünlem işareti veya soru işareti ile biter.
- Noktadan sonra aynı paragrafta devam edilecekse bir boşluk bırakılır.
- Cümle içindeki virgül, noktalı virgül gibi işaretlerden sonra da bir boşluk bırakılır.
- Tüm noktalama işaretleri son kullanılan sözcüğe bitişik yazılır, noktalama işaretinden sonra bir boşluk bırakılır. Ancak bu kural tırnak işareti, kesme işareti ve parantez işaretleri için geçerli değildir.
- Cümle içindeki noktalı virgülden sonra küçük harfle devam edilir.
- Özel isimlerin, şehir veya diğer bütün yerleşim ve ülke adlarının, kıtaların, okyanusların, dağ, deniz, nehir ve göllerin adları büyük harfle başlar.
- Dahi, bile anlamındaki 'de' sözcüğü ayrı bir sözcüktür ve ayrı yazılır, iyelik bildiren 'de' eki birleşik yazılır.
- 'Ki' eki bağlaç olarak kullanılıyorsa ayrı bir sözcük olduğundan ayrı yazılır. İlgi zamiri veya yapım eki olarak kullanılıyorsa birleşik yazılır.
- Herkez değil herkes, yanlız değil yalnız, domatez değil domates yazılır.
- Çiğ pişmemiş demektir. Çiy kırağı anlamına gelir.
- Türkçe'de olmayan X, Q, W harfleri Türkçe sözcüklerde kullanılmaz.
- Yabancı isimler ve şehir adları (Londra, Moskova, Bakü gibi birkaç şehir dışında) kendi dilinde yazıldığı gibi yazılabilir. Yabancı yer isimleri ve adlarda Türkçe'de bulunmayan harfler (Latin harfleri olması koşuluyla) kullanılabilir.
- Antre değil giriş, agresif değil saldırgan, bodyguard değil koruma, faktör değil etken, faks değil belgegeçer, iskonto değil indirim, egoist değil bencil, kriter değil ölçüt, sürpriz değil şaşırtı, departman değil bölüm, kompleks değil karmaşık, inisiyatif değil üstünlük, dizayn değil tasarım, deforme değil bozulma sözcükleri kullanılmalıdır.
- Türkçe'nin yazıldığı gibi okunan bir dil olduğu söylense de bu kural bazı sözcükler için geçerli değildir. Ancak okunduğu şekilde de yazmamak gerekir. Yapıcam değil yapacağım, gelicem değil geleceğim yazılır.
- Yazın eserlerinde, makale, öykü, roman ve şiirlerde yöresel bir dil veya ağız kullanılabilir. Bunun dışında İstanbul ağzı ve şivesi kullanılmalıdır.

Hazırlayan: Yılmaz ÖRMECİ