Yalnızlık

Herhangi bir şeyi sevmeli insan makam,yurt ve yine insan.Bu çoğaltılabilen örnekleri sevmek insanın varlığının ve kalbinin getirisi ve özelliğidir.
Olaki sevilen o neyse ondan ayrılmak,bir süre görememek,tadamamak,dokunamamak zordur.Bu durum dünya üzerinde en acı veren hadiselerden biridir ki her insan tatmıştır ve tadacaktır.Ne kadar bağlanılırsa bağlanılsın ayrılık illeti insanın peşini bırakmaz bazen ve hemen sizin yaşamınızı yalnızlığa gebe bırakır.O her insana zor gelen bir zehir misali ki kalpten çıkmayacakmışcasına.
Etkisinde yalnızlığın farkına varılan yalnışlar,insanın derin yerlerindeki kusurlar,bozuk düşüncelerbirden bire ortaya çıkmaya başlar.İnsan burada kendi içindeki denizlerin diplerine gidip düşüncelerde bir hesap yapma ve doğruyu bulma arayışına düşer.Birşeylerin ters gittiğinin,gerek kusurları,gerekse yanlış seçimleri olduğunu perdesiz gözlerle görmeye başlar.
'Neden nedir ki bu yalnızlığa!'Sorularının yerini hata düzeltici ve doğruları bulmaya sevk eden sorular sormaya başlar.Soruların cevapları aslında bellidir perdesiz gözlerle bakınca ve yavaş yavaş kendi benliği,yolların doğruluğu sayesinde uygun kararlar vermeye başlar.Kararların sabitliği yalnızlık süresince sağlamlaşmaya devam eder.Bu sağlamlık onun unutulup,her seferinde tekrar tekrar yenilenmesine izin vermez.En sonunda bu kararlar insanın kişiliğine eklenen artılardan,güzel hasletlerden bazıları haline gelir.
İnsanların çoğunun sevmediği ve hatta küfrettiği yalnızlık onlar için bir çıkış yolu,hayata daha değişik gözlerden bakma şansı tanır.İnsanın kendini tanımasına en elverişli zamanlardan olmakla beraber her insanın derin düşüncelerle,kişilik hesaplarıyla,doğru yanlış analizleriyle geçirmesi gereken hayattaki nadir sayılabilecek bölümlerdir.Kolay olduğunu kimse söyleyemez lakin insan için,kadere giden yolda sabretmeye değecektir.