Yalnızlıktan Kaçanlara

Kahreden yanlızlığıma ağlıyorum şimdi.bazen türküler oluyor sevdalım,bazende o deliksiz uykularım...neden diye hep sormuşumdur aslında kendime.neden?insanlarımızın yanlız kalmak istemeleri,ya da istemeden kalmalarının nedeni...neden?haşa yanlızlık allaha mahsustur,biz sadece kendimizi yanlız hissettiğimizde yanlız oluruz,yada en azından öyle sanarız..
Mutlu bir kişinin yanlızlıktan korkutuğu gibi,acaba gülmeyi bile unutmuş biri için yanlızlık o kadarda korkutucumudur?fazla unutulmayan bir yüz gibi yüzüne vurur dimi!!!
Neden insanlar yanlız kalmak istemeyenler ve yanlızlığa mahkum edilenler diye ikiye ayrılır?buna itiraz etsekte bu böyle,kendimizi ^^ben böyle düşünmüyorum^^diyerek kandırmayalım,lütfen..!!peki siz ne tarafta olmak isterdiniz?bunun cevabını sizler gibi bende tahmin ediyorum...Peki hiç düşündünüzmü onlar neden bu kadar yanlız?neden böyle yaşamayı seçtiler?insanı mutlu eden bunca şey varken onlar neden bunlardan kopuk yaşıyorlar?Ben söyleyim!!Aslında hayatın bazı noktalarında kaybetmişlerdir beraberliklerini...yanlız yaşamaya iten bir şeyler vardır,ve böyle bir yaşamı kendilerine layık görmüyorlar.Keşke burdan hepsine seslenebilsem.
Şu bir gerçek:insanlar kalplerinde değil,beyinlerinde yanlızlığa mahkum ediyolar kendilerini..oysa kalplerine inseler,kendilerini mutlu eden o kadar çok şey vardır ki.ANILAR...İnsanın hem korktuğu hemde kaçtığı tek şey...işte anılarından kaçan insanlar,yanlızlığa kendilerini mahkum edenler...herşeyin güzel bir yanı vardır.bunu düşünerek yaşamak bence en güzel şeydir..bana sadece şunu demek düşer..
Anıların üzerini örteceğinize,onlarla beraber yaşamayı öğrenin!KAÇMADAN.....

05 Ekim 2008 1-2 dakika 10 denemesi var.
Yorumlar