Yanlızlık zordur küçüğüm !
Bunu kendi kendime söyleyen bir deliyim...
Canım çok sıkılıyor, yaşamak bunaltıyor beni, yaşıyor olmak yaralıyor beni. Şimdi bu saçmalıkları yazarken hapşıracağım tuttu, ama hapşıramadım ve yine sinirlendim, oysa hapşırıp rahatlamalıydım. Başıma bir ağırlık çöktü, vücut da sinirlendi sistemi işlemedi, oysa böyle olmamalıydı... rahatlamalı hapşırmaktan tat almalıydım...
Hayatım; hapşırma zevkine erişmek isterken bir anda o tattan mahrum bırakılmak gibiydi... (nerden aklıma geldiyse bu saçma benzetme). bırakılmak diyorum çünkü hayatta elimizde olup kontrol ettiğimiz çok az şeyler var...
Hep başkalarının bizim için seçtiği nedenin sonuçlarını yaşıyoruz ... Bunu yazarken hep söylerim çünkü bu hayatların en önemli olayıdır ! Böyledir...
Aynaya bakıyorum kendim sandığıma. bir kez daha emin olmak için, aynadakinin ben olduğuma. Ve düşünüyorum bir kez daha aynada, benim için seçtiklerinin sonuçlarına...
Yakışıklı, şirin bir surat vermişler, bir kaç kusur var ama buna da şükür, biraz boydan kaybediyorum ama oda hemen hemen dünya ortalamasında... Ve yine devam ediyorum aynadaki bana, kendim sandığıma... Ve düşününce karar veriyorum: ? biraz daha uzun ve kalıplı olsam dünyayı yerdim be oğlum, kanaat et bu kadarı iyi...?
Sonra kendı kendıme düşündüğüm hayat felsefem geliyor aklıma : ?Yalnız olmak, ve güçlü olmak, susmak ve sessiz olmak, başarabilmek için.
Korkmamak ve kırmamak, sessizce güçlü olmak, beklemek ve başarmak için. Korkusuzca söyleyebilmek, söylerken güçlü olabilmek için...? (ne felsefe ama..)
Sonra neden yazdığım geliyor aklıma... neden yazıyorum ki, sanki kim okuyacak ki, okusalar ne olacak ki, bak diyorum kendi kendime herkes kendi derdinde, herkes kendi hayatında, aşıklar bile, aşklar bile koşullu bu tuhaf hayatta, herkes aşkın tadına duygusuna aşık, görmüyor musun herkes koşullu aşık, herkes mahkum ayrılmaya, yaşlılığa, yalnızlığa...
Sonra ölüm geliyor aklıma, ölümün çabukluğu, yakınlığı. O kadar duyarsızlaşmışım ki, tv de ölüm haberi duyunca gülüyorum artık, komik geliyor bana, komik ve saçma...
Yaşamak için savaşıyorum, savaşmak için var olduğum bu ölümlü hayatta... ve düştükce kalkmak gerek, Aynadaki bize inat... güçlü olmak ve cesur olmak, başarabilmek için... engelsiz hapşırabilmek, hapşırırken tat alıyor olabilemek için... susmak ve sessiz olmak gerek, ölüm bize ulaşanadek...
