Yazıda Ahlak Düşüncesi

İster istemez yazı da (şiir ) ahlak sınırları zorlanınca canımız sıkılıyor. Dikkat edilmesi bir konu. Çoğunlukla göz ardı da edilmiyor değil elbet. Kendini şiir yazmaya yazı yazmaya adayan tipler var. Bu tipler bazan kitap gibi şiir döktürürler. Yazının ya da şiirinde kitap gibi olması bizi arada sırada kuşkulandırmıyorda değil. Öyle zaman geliyor ki, yahu biz bu satırları başka yerlerde okumuştuk arasında deresinde kalıyoruz.

Edebiyatı ahlaksızlıkla eşitleyen tiplerden nefret ediyoruz aslında. Bu nefretimizi de yazarak onların seviyesine düşerek dile getiriyoruz. Sanıyorlar ki beni övdü. Hiç bile! Övmüyoruz. Resmen size küfür ederken biz de seviyenize düştüğümüz için kendimize kızıyor yazdığımız adi eleştirinin arkasında durmaktansa kaçmayı yeyliyoruz. Yoksa iş çılgınlık boyutlarını aşacak.

Geri zekalının biri çıkıyor o ara; hiç tanımadığımız bir kişilik. Sen diye hitap ediyor. Bu "Sen" demesi sanki bizle bir samimiyetinin var olduğunun göstergesi gibiymiş gibi, sen diyor Allah aşıkına nerenle anladın bu şiiri? Siz de oramla buramla anladım lan deyip tepkinizi koyuyorsunuz ama utanıyorsunuzda. Çünkü bu geri zekalı sizin yazdığınız yoruma ya da eleştiriye kafayı takmıştır. Kıt aklı vardır. Yazacak bir şey bulamamış olduğu için sizin yazınıza yukardaki soruyu yöneltmiştir.

Şair denirse şiiri yazan hanım acaba Feminist mi diye düşünüyorsunuz?Sonra da erkeklerden ağzı yanmış biri olmalı ki, şiirde geçen " Salyalısı- Sümüklüsü " sözleri de yenilir yutulur cinsten değil, durumu gittikçe vahimleştirmesine iyice kafayı takıyorsunuz .Usumuza o biçim yerlere giden 5 ile 10 yaş arası çocuklar mıdır? Şiir de " O biçim " kadında çocuk meraklısı mıdır nedir'ide düşünmeye başlıyoruz.

Edebiyatın kutsallığı içinde olanların dikkat etmesi gereken konudur bunlar. Duruş önemlidir. Karakter önemlidir. Eğer siz dikkat çekeceğim diye ahlaksız ötesi bir şeyler karalarsanız acınacak durumlara düşersiniz.

"O Biçim Kadın veya Erkeklerden ağzı yanmış kadın tiplemesi" nin yazılmaması diye bir şey söz konusu olamaz. Yazılacak ama estetik gerçekliği edebiyatın Ahlak ölçüleri içinde nasıl olması gerekliliği ön pilanda tutularak. Yoksa hem bizi hem kendinizi berbat durumlara düşürürsünüz. Keyif benim diyorsanız biz de eh napalım siz bilirsiniz deriz. Sizin seviyenize düşüp hakaretlerimize devam ederiz.

05 Ocak 2012 2-3 dakika 181 denemesi var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (1)
  • 12 yıl önce

    ' Sanatçılar açılımı ' diye açıl susam açıl-danelik bir palavra vardı öteki açılarak boğulmayı göze almış nere gittiğinden habersiz depdübülükler arasında yakın zaman evveli. Düdüğü duyanların hepsi yamula yumula damladılardı devletin kıyak tepsisinin çömçekenarına bu sayede MARKA olacak toplum tellali hava-civagazı şişirtmelikler. Niyeydi biliyorm musunuz..? (Ki bunların hepsi şu anda en kapış kapış dükkanları işletiyor kültürsüzlük zıkkımlayan tezgahta) ..çünkü hiçkimse, alnının akıyla temsil ettiği işin adamı yahut kadını değildi. Herkes belki üniversiteden mezun olan çocuğunu bir İŞ kaptı-kapacak hayat KURTULUŞUNA dörtköşe oluyordu fakat...Fakatı suydu ki, her mezun olan NASIL KAZANIRIMIN sivrilte sivrilte yontulmuş cilis düzenbozanıydı. Eğer hayata değer katmıyorsa, yazsan ne yazar yazmasan ne...O bakımdan sevgili dost, eklenen yahut eksilen şeyler kininne gürültü koparacağı hıvardalık tezahüratına bağlı olmamalı. Yanlışlarla ve yalanlarla bütün giriş çıkışları bezeli şu günün dünyasında, buna aşik"ar olan bir kibrit de kendisi için söndürür. Sonrasıysa atılacak köşe kıyı aranan çöplüktür. Sevgiyle.