Yazık Değil mi

Yazık değil miydi bana...

Kendinden bile sakındığımdın sen benim. Yağmur gibi akıyordum üzerine...

Çeketimi ıslatıp avuçlarımı dolduran damlalar kimi zaman. Her konuşmamızda dolardı küçük avuçlarım. Delicesine sevmiştim ben seni..Ölümü bile göze alırdım bu sevgi uğrana..Tüm her şeyle seninle birlikte savaşmaya çoktan hazırdım ta ki sen bu eli elinin tersi ile itene kadar..Yüzüme bakmadan arkamdan çevirdiklerini duyana kadar..Sen ne vicdansız olmuşsun megersem..Yalan üzerine kurmuşum sevgimi..Sana sarıldığım an aldığım hisler bile sadece anlık duygularmış .

Öldürdün beni...
Yaktın bu içimdeki sevgiyi..Günleri sayarken ki heyecanımı aldın elimden..İçimi gün geçtikçe boşalttın ..Aynaya bile bakamaz hala getirdin beni..Bi başka bırakmışsın beni ayna karşısında...Üzerimdeki ihanetinin yükünü vermişsin en başında..Göz yaşlarına hep kandım onca zaman..Bilemedim sendeki sevgilerin toz pembeleri gibi olacağını..Vurduğu yeri baştan aşağı yakacağını..

Sen bu yüreği 1 kez alevlendirdin ama sonunda tek bir küle çevirerek son verdin.
Canını vermek bile yetmez kimi zamanlar anlık duygular gibi yaşananlara.