Yoksan Yokum

Sen sanıyor musun ki başkasıyla nefes alabilirim? Başkasının yanında kendimi böyle derin bir huzurda hissedebilirim? Senden kaçmaya kalksam da gidemem artık. Hayatım yeni başlıyor benim. Kar yağsın, yollar kapansın. Rüzgar essin, deprem olsun, taş taş üstünde kalmasın. Ruhum bedenimde olduğu sürece gitmem senden.

Benden güzeli birgün çıkar karşına, ya da bir gün uçakta oturur yanına, kalabalık bir kafeteryada yanından geçer gider belki. Gözleri benden güzel olur ama mümkün değil bakamaz benim baktığım gibi sana. Bir gün karşına geçerler, güzel hikayeler anlatırlar, güldürürler belki seni. Benden daha akıllı, daha neşeli olabilirler. Ama kimse sen güldün diye benim kadar mutlu olmaz. Bir kısa kahkahanla yaz gelmez şehirlerine. Yarın bir başkasına rastlarsın, elleri benimkilerden güzel. Mümkün değil parmaklarının ucunda aşkıyla dokunamaz yüzüne. Ve sen sanıyor musun ki ben bir başkasıyla, başka bir yerde ve zamanda böyle mutlu olabilirim? Ben seninle tamamlandım. İstesen de kopamam, gidemem. Başkasına dokunamam, gözlerine bakamam, sarılamam.

Her günümüz böyle güneşli geçmeyecek. Hasta, yalnız, belki beş parasız, belki umutsuz günlerimiz de olacak. Bir sen ol yanımda. Bir tek sen. Hepsine varım ben. Yarım bırakma beni yeter. Ne sen hayatta kalırsın yoksa ne de ben.