Claude Simon'un Hayatı ve Eserleri

Claude Simon, Fransız Edebiyatı yazarı.

Doğum tarihi ve yeri: 10 Ekim 1913, Antananarivo, Madagaskar.
Ölüm tarihi ve yeri: 6 Temmuz 2005, Paris, Fransa.

1- Claude Simon'un Hayatı

Yazar babası 1. Dünya Savaşı’nda ölünce annesi tarafından, Fransa’daki Perpignan’da yetiştirilmiştir. Paris, Oxford ve Cambridge üniversite­lerinde öğrenim gördükten sonra pek çok yeri gezmiş, II. Dünya Savaşı’nda savaşmış; Mayıs 1940’ta Almanlar tarafından tutsak alındıysa da, kaçarak Fransız Direniş Hareketi’ne ka­tılmıştır. İlk romanı Le Tricheur’ü (1945; Düzenbaz) savaş yıllarında bitirdikten sonra Fransa’nın güneyine yerleşerek bağcılıkla uğraşmıştır. Siman Le Vent (1957; Rüzgar) adlı romanın­ da amacını, çağının bölünmüşlüğüne meydan okumak ve yakın tarihin çalkantılarına karşın varlığını sürdürebilmiş insan ve nesnelerin ka­lıcı niteliklerini yeniden keşfetmek olarak ta­nımlamıştır.

Simon, Claude (Eugene-Henri) (d. 10 Ekim 1913, Tananarive, Madagaskar), 1950’lerde Fransa’da ortaya çıkan Yeni Roman akımının en özgün temsilcilerindendir. 1985 Nobel Edebiyat Ödülü‘nü kazanmıştır. La Corderaide (1947; Gergin İp) ve Le Sacre du printmps (1954; Bahar Ayini) adlı romanlarında Ispanya Iç Savaşı’nın çalkantıları, Le Tricheur’de ise Fransa’nın 1940’taki çöküşünü ele almıştır. L’Herbe (1958; Ot), La Route des Flandres (1960; Flandre Yolu), La palace (1962; Saray) ve Histoire (1967) adlı romanları, aynı olay ve kişiler etrafında gelişen bir dizi oluşturur. Bu romanlar, özellikle de La Route des Flanders birçok eleştirmence Si­mon’un en önemli yapıtı sayılmıştır. Sonraki romanları arasında La Bataille de Pharsale (1969, Pharsalos Çarpışması), Triptyque (1973; Triptik) ve L’Acacia (1989; Akasya) sayılabilir.

2- Claude Simon'un Edebi Kişiliği

Yazar romanlarında öyküleme ve bilinç akışı tekniklerini kaynaştırarak noktalama işaretlerinin yer almadığı çok uzun cümle­lerle yaşamın akışını olduğu gibi aktarmaya çalışmıştır. Yeni Roman akımının önde gelen temsilcileri arasında kabul edilir.

3- Claude Simon'un Eserleri

• Le Tricheur, Éditions du Sagittaire - 1945
• La Corde raide, Éditions du Sagittaire - 1947
• Gulliver, Calmann-Lévy - 1952
• Le Sacre du Printemps, Calmann-Lévy - 1954
• Le Vent. Tentative de restitution d’un retable baroque, Éditions de Minuit - 1957
• L’Herbe, Éditions de Minuit - 1958
• La Route des Flandres, Éditions de Minuit - 1960
• Le Palace, Éditions de Minuit - 1962
• Femmes (sur vingt-trois peintures de Joan Miró), Éditions Maeght - 1966
• Histoire, Éditions de Minuit - 1967
• La Bataille de Pharsale, Éditions de Minuit - 1969
• Orion aveugle, Skira - 1970
• Les Corps conducteurs, Éditions de Minuit - 1971
• Triptyque, Éditions de Minuit - 1973
• Leçon de choses, Éditions de Minuit - 1975
• Les Géorgiques, Éditions de Minuit - 1981
• La Chevelure de Bérénice, Éditions de Minuit - 1984
• Discours de Stockholm, Éditions de Minuit - 1986
• L’Invitation, Éditions de Minuit - 1987
• Album d’un amateur, Rommerskirchen - 1988
• L’Acacia, Éditions de Minuit - 1989
• Photographies, 1937-1970, Éditions Maeght - 1992
• Correspondance avec Jean Dubuffet, L’Échoppe - 1994
• Le Jardin des Plantes, Éditions de Minuit - 1997
• Le Tramway, Éditions de Minuit - 2001
• Ouvres, Collection Pléiade, Gallimard - 2006