Kemalettin Tuğcu'nun Hayatı ve Eserleri

Kemalettin Tuğcu, Türk öykücü.

Doğum tarihi ve yeri: 27 Aralık 1902, Çengelköy
Ölüm tarihi ve yeri: 18 Ekim 1996, İstanbul

1- Kemalettin Tuğcu'nun Hayatı

Kemalettin Tuğcu, 1902 yılında İstanbul'da ayakları içe dönük olarak sakat doğdu. Usta ve kıvrak kalemiyle Türk çocuklarına ömrünü ve gönlünü veren Çengelköyü'nde, büyük bir bahçe içindeki köşklerinde, çocukluk çağlarından başlayıp şiir, roman yazdı. Hiçbir okula gitmedi, hiçbir öğretmenden ders almadı. Kendi kendisini yetiştirmiş ve tercümeler yapacak kadar Fransızca öğrenmiştir. Babası kendisinden 16 ay büyük olan ağabeyi Nurettin'e ders verirken o da okuma yazmayı öğrendi. Sakatlığı yüzünden okula devam edemedi. Bir süre Galatasaray Lisesi'ne devam etse de ailesinin her şeyini kaybedip yoksul hale düşmesi yüzünden bunu da sürdüremedi. Yirmi yaşındayken bir ayağındaki sakatlık için ameliyat olduysa da sonucun olumlu olmaması bir yana, çok canı yandı ve ötekinin ameliyatından vazgeçti. Bu olumsuz durum da onu yalnızlığa itti.

Türk basınının en verimli yazarlarından biri oldu. Nemika Tuğcu'nun kitabında verdiği listeye göre kaleme aldığı 312 kitabı, 5 de çeviri kitabı bulunuyor. O'nun kitaplarını okumamış ya da kitaplarından uyarlanan bir filmi izlememiş kişi yok gibi. Ayşecik (yön. M. Ün, 1960), Kolsuz Bebek (yön. M.H. Egeli, 1961), Yüz Karası (yön. Y. Atadeniz, 1964) filmleri ve Üvey Baba TV dizisi yapıldı. 1995 Tüyap Kitap Fuarı Çocuk Edebiyatı Ödülü'nü kazandı.

19 Ekim 1996 tarihinde vefat etti.

2- Kemalettin Tuğcu'nun Edebi Hayatı

İlk yazılarını Yavrutürk Çocuk Dergisi'nde yayımlatmıştır. 1936 yılından sonra hemen hemen İstanbul'da çıkan bütün çocuk dergilerinde şiir, hikaye ve çocuk romanları yazmış, bu arada bazı romanları filme alınmıştır. Romanlarında duygu ve sevgi ağırlıklı temalar işleyen Kemalettin Tuğcu'nun, tercüme romanları, on iki adet aile romanı, üç yüz kadar çocuk romanı gazete ve dergilerde çıkmış iki yüzden fazla seçme hikayeleri vardır.

Yazı hayatına sadece kendisi için başlamış, yazarak yaşamış ve eğlenmiştir. Bu yazı yazma bir avuntu ve bir tutkudur. Kendisi bunu şöyle anlatır: "Ben yazdığım kadar yaşarım. Bana tesir eden bir küçük olayla içimden geldiği gibi yazmaya başlarım. Heyecanım süresince yazarım. Edebi, ilmî, politik bir iddiam yoktur."

Bir söyleşide şunları söyledi: "Yirmi altı yaşıma kadar münzevi bir hayat yaşadım. Ne mektebe gittim, ne de gençlik hayatı yaşadım. Yalnızlığın bana verdiği can sıkıntısıyla yazmaya başladım. On üç yaşımdan beri yalnız yazı yazdım, beni bu yazılar avuttu, yazdıklarımla yaşadım." Roman yazarlığı dışında Türkiye Yayımevi idare memurluğu, Ev-İş Kadın gazetesi sekreterliği, Doğan Kardeş Yayınları müdürlüğü, Hayat dergisi arşiv şefliği gibi işler yaptı. Yaşamını "Sırça Köşkün Masalcısı" adlı kitapta anlatan, yeğeni gazeteci yazar Nemika Tuğcu, şu yargıya varıyor: "Hiçbir kitabında cinayet yoktur Kemalettin Tuğcu'nun; tecavüz, işkence yoktur. Gaddar üvey babalar ve kötü ruhlu üvey anneler vardır; çocuklar dayak yer, evden kovulur, ama hikâyelerin sonlan iyi biter. Hak yerini bulur; çalışan, dürüst olan kazanır." (Can Yayınlan, 2004, s. 86).

3- Kemalettin Tuğcu'nun Eserleri

• Romanları:
  • Adam ve Çocuk
  • Adını Değiştiren Çocuk
  • Aferin Yaşar
  • Ah Bu Çocuklar
  • Ahiretlik
  • Ahretlik
  • Altın Bilezik
  • Altının Rüyası
  • Ana Kucağı
  • Anaların Anası
  • Anasının Kızı
  • Anasının Kuzusu
  • Annelerin Çilesi
  • Annemin Hikayesi
  • Annesizler
  • Arabacının Kızı
  • Aradaki Demir Kapı
  • Arkadaşım Teoman
  • Arsadaki Demir Kapı
  • Ateş Böcekleri
  • Ayrılık Yılı
  • Ayşecik
  • Baba Evi
  • Babam ve Ben
  • Babamın Çilesi
  • Babamın Günahı
  • Babasının Oğlu
  • Babasızlar
  • Balıkçı Güzeli
  • Balıkçının Kızı
  • Bekçi Baba
  • Benim Annem
  • Benim Babam
  • Bir Çocuğun Öyküsü
  • Bir Dağ Masalı
  • Bir Evlatlığın Hatıra Defteri
  • Bir Garip Kızcağız
  • Bir Köpeğin Anıları
  • Bitişik Komşular
  • Bizim Kuşak
  • Bizim Mahallenin Çocukları
  • Boş Beşik
  • Bu Çocuk Kimin
  • Bu Toprağın Çocukları
  • Büyük Göç
  • Büyüklerin Günahı
  • Cambazın Kızı
  • Can Yoldaşları
  • Ceylan Kuzu
  • Çalınmış Çocuklar
  • Çiçekçi Amca
  • Çiçekçi Kız
  • Çiftlikteki Sürgünler
  • Çıkmaz Sokak
  • Çocuk Hırsızları
  • Çocuk İhtiyar
  • Çocuk Pazarı
  • Çocukların Adası
  • Çocukluk Arkadaşım
  • Çocuksuzlar
  • Dağdaki Yabancı
  • Deniz Çocuğu
  • Deniz Kızı
  • Devlet Kuşu
  • Dilenci Baba
  • Dişi Kuş
  • Doğduğum Ev
  • Doktor Anne
  • Düşkün Çocuk
  • Ekmek Parası
  • El Kapısı
  • Eski Bir Masal
  • Eskici Baba
  • Eskicinin Köpeği
  • Evlatlık
  • Garip
  • Garip Emine
  • Garip Kuşun Yuvası
  • Göçmen Kızı
  • Görmeyen Yavru
  • Gurbet Acıları
  • Gurbetteki Çocuk
  • Gülçin Abla
  • Güllü Bahçe
  • Güzel Bir Gün
  • Güzin Hala
  • Hacı Baba
  • Hayat Arkadaşı
  • Herkesten Uzak
  • Hırdavatçı Dede
  • Hırsızın Oğlu
  • Hissiz Adam
  • Huysuz adam
  • İçki Sanatı
  • İçler Acısı
  • İhtiyar Öğretmen
  • İhtiyarlar
  • İki Kardeş
  • İncili Terlik
  • İstanbul Sokakları
  • Kaçık
  • Kaçık Garip Bir Adam
  • Kara Annem
  • Karakaçan
  • Karanlıkta Bir Çocuk
  • Kardeşim Tomris
  • Kartalın Yuvası
  • Kayıkçı Güzeli
  • Kayıp Aranıyor
  • Kimsesiz
  • Kimsesiz Adam
  • Kimsesiz Çocuklar
  • Kimsesizler
  • Kırk Ev Kedisi
  • Kız Arkadaşım
  • Kız Evlat
  • Kolsuz Bebek
  • Korkunç Yıllar
  • Koruköy'ün Yetimi
  • Köy Doktoru
  • Köyde Unutulanlar
  • Köydeki Arkadaşım
  • Köydeki Evimiz
  • Köydeki Kısmet
  • Köydeki Kız
  • Köyden Gelen Kız
  • Köyden İndim Şehire
  • Köye Gelen Yabancı
  • Köylü Çocuk
  • Köyünü Unutan Adam
  • Küçük Adamlar
  • Küçük Balıkçı
  • Küçük Besleme
  • Küçük Bey
  • Küçük Boyacı
  • Küçük Çalgıcı
  • Küçük Çırak
  • Küçük Erkek
  • Küçük Gazeteci
  • Küçük Göçmen
  • Küçük Hanım
  • Küçük İşportacı
  • Küçük Kambur
  • Küçük Kaptan
  • Küçük Sanatçı
  • Küçük Serseri
  • Küçük Sevgili
  • Küçük Sürgün
  • Küçük Şoför
  • Küskün Çocuklar
  • Mahallenin Sevgilisi
  • Mavi Gözlü Bebek
  • Maymunlar Adası
  • Mehmetçik
  • Mercan Kolye
  • Mine'nin Arkadaşları
  • Mirasyediler
  • Ninelerin Ninesi
  • Ormandaki İhtiyar
  • Oyuncakçı Dede
  • Öksüz Dilimi
  • Öksüz Murat
  • Öksüz Oğlan
  • Pasifikte Bir Türk Genci
  • Piyangocu Kız
  • Saadet Borcu
  • Sakat Çocuk
  • Satılan Çocuk
  • Serseri Çocuklar
  • Siyah Atlı Şövalye
  • Siyahlı Kadın
  • Sokak Köpeği
  • Sokaktan Gelen Çocuk
  • Son Çocuk
  • Soylu Çocuk
  • Sürgün
  • Süt Annem
  • Süt Kardeşler
  • Şehir Çocuğu
  • Şeytan Çocuk
  • Şımarıklar
  • Şoförün Kızı
  • Talihsiz Çocuk
  • Tanrı Misafiri
  • Taş Yürek
  • Tekinsiz Ada
  • Toprak Adamlar
  • Toprak Ana
  • Uçurum
  • Uğurlu Çocuk
  • Unutulan Çocuk
  • Unutulan Kadın
  • Üç Arkadaş
  • Üç Arkadaş ve İçler Acısı
  • Üvey Anne
  • Üvey Baba
  • Viran Bağ
  • Yalnız Çocuk
  • Yapraklar Dökülürken
  • Yavrucuk
  • Yeraltında Bir Şehir
  • Yetim Ali
  • Yetim Malı
  • Yetimler Güzeli
  • Yılanlı Bağ
  • Yolunu Şaşıran Adam
  • Yurt Özlemi
  • Yuvadan Uzak
  • Yuvaya Dönüş
  • Zavallı Büyük baba
  • Zavallı Çocuk
• Sinemaya Uyarlanan Eserleri
  • 1960 - Ayşecik
  • 1961 - Kolsuz bebek ("Talihsiz Çocuk" romanından)
  • 1964 - Yüz Karası
  • 1997 - Baba Evi
  • 1998 - Mercan Kolye
  • 1998 - İki Arkadaş
  • 1999 - Küçük Besleme (TV Dizisi)
  • 2000 - Hırsızın Oğlu (TV Dizisi)
  • 2000 - Üvey Baba (TV Dizisi)
  • 2004 - Canım Annem (TV Dizisi)