Anneme Mektup

annem neden gitti.onu bulamıyorum.bana hiç gitmiyeceğini söylediği halde gitti.onu ancak ne zaman görebildiğimi düşündüm de iki yer var sadece,gece yatınca korktuğum rüyalarda ve mezarına gidince aramızdaki toprağa lanetle bakarken.neden gittin annem, halbuki ben sensiz bir hiçten başka bişey değilken,gözlerimi bile açamazken sensiz sen nasıl beni bırakıp gitme cesaretinde bulundun ki.oysa ben daha cok küçüktüm orta okula yeni başlamıştım demi ne demiştin sen oğlum halil senin üniversiteye gittiğini abinin takım elbiseli bir işte çalıştığını ablanında evlendiğini görsem gözüm açık gitmez,eeeeeee anne neden gözün açık gittin.neden bu kadar cesaretsizdin.ben arkandan ne kadar ağladım ablam yoktu artık nerdeyse hayatta yha abim sanki hayatın senden kalan tüm yükü de ona yüklenmiş gibiydi biz güçlüydük ama annem. deinya ben artık üniveriste okuyorum ama göremediin abim kendi ayakları üzstünde ama görememdin ablamda evlendi onu da göremedin eh be anne neden bıraktın gittin.her gün dua ediyorum anne senin mezarına yakın olayım diye balıkesiri yazdım hep sana geliyorum anne elimdeki tek çicegi bırakıp gözyaslarımla suluyorum kabirini.neden anne çok soguk gecelerimde yoksun ben neden üşüyorum ..neden herkesin annesi varken beinm bu soruya verecek cevabım yok.arkadaşlarım annelerini özlüyolar ben bunu bir ömür yaşıcam anne tek tesellim anne seni birgün ölünce yüce allhım bana gösterecek tekrar buna inanıyorum ben buna inanmasam zaten yasayamam ki.anneciğim biz ufacık cocuguz hala ben annesine muhtac ablam muhtac abim muhtac biz muhtac hayat muhtac gözleirimizdeki yaslar muhtac.canım annem geliceksin biliyorum ya da göreceğim seni bigün ve o gün annem o gün ben dünyanın en mesut insanı olucam bu dünyada olmasam da canın ogulların canın kzızn seni hep özlüyor ama sen hiç merak etme biz hep senin çizidigin yoldan sapmadan yürüyoruz..ve o yolun sana ulasacagına yürekten inanıyoruz...ah be annem,kokun,kolların,sacımı oksaman için ölürüdm ben ,,,,,,,,,,,,


oğlun halil....




yüzme bilmeyen balik