Bana Uyku Vuruyorlar Anne

Günün ışıkları vuruyordu pencereme, camdan çıkıp etrafa bakacaktım ki.. Duraksadım... Yaşlı bir ruh'un verdiği acınası bir duyguydu işte... Ayağa kalkmaya çalıştım. Başım ağırıyordu biraz etrafta ise buğulu bir aydınlık vardı...
Odam yine de karanlıktı sanki, kalkıp pencereyi açmalıydım. Ama hareket edemiyordum ki

Sonra bir anda hatırladım... Hemen içeri de anneme seslendim. Biliyordum duyarsa beni, gelirdi...
Anneme iki kez seslendim... Ve bir anda odamın kapısı açıldı. Günaydın güzel kızım...
Günaydın dedim anneme öptü yanaklarımdan ve odadan çıktı , aradan bir dakika bile geçmeden tekerlekli sandalyemle birlikte odama girdi... Tebessüm etmeye çalışıyordum... Bileklerimde ki bileklikleri çözdü, yatağıma takılmışlardı nasılsa...
Hemen diğer odadan ablamı çağırdı , beni birlikte oturttular sandalyeme...
-Başka bir şey ister misin kızım? dedi annem.
- Hayır annecim biraz dışarıyı izleyeceğim dedim... Tebessüm etti büyük bir tebessüm... Ve odadan çıkarken ablama bir şeyler fısıldadığını duydum... Ama umursamadım...

Dışarıya biraz göz gezdirdim. Hava çok güzel ve güneşli... Yeşil ağaçlar vardı o büyük bahçemizde... Ve banklar vardı... Park gibiydi ama değil... Bir sürü yaşıtım vardı ve yanlarında ya ablaları ya anneleri...

Çoğu oyun oynuyordu bir kaç kişi de sırtlarını ağaçlara dayamış, kendi kendilerine konuşuyordu. Düşündüm acaba onların anneleri yok muydu?
Derken , birisinin annesi geldi ve çocuk çığlık atmaya başladı görebiliyordum... ardından babası ve amcası geldiler ama o sakinleşmedi. Sesleri duyamıyordum odamın camının açılacak yeri yoktu bir tek en yukarıda hava almam için küçük bir cam vardı ama onun açık olmasına rağmen sesleri duyamıyordum...
Hala ağlıyordu parçalıyordu adeta kendini.. Gözlerim doldu bir anda... Bakmak istemedim ama bakmaya devam ettim... ve iki tane ablası geldi, birinin elinde iğne , diğerinin elinde bir şişe su vardı...
Ablası iğneyi vurdu çocuğa, ve babası ile amcası kucakladılar, yürüyen yatağa koydular onu... Çocuk ise uyuyordu yatağın üstünde... Uyumasına sevinmiştim...

Ardından, başkalarını izlemeye devam ettim... İki arkadaş bir şeyler anlatıyorlardı birbirlerine... O kadar heyecanlı anlatıyorlardı ki imrendim. Ve bir anda zil çaldı , bu zil içeriye girme ziliydi, anne ve babalar zil çalınca ablalar yardımıyla çocuklarını odalarına götürürlerdi. Benim gibi tekerlekli sandalyesi olanları ise genelde ablaları götürüyordu....

Yan odamda bir arkadaşım vardı benim, ama zil çalmadan önce görsem iyi olurdu diye iç geçirdim.Uzun zamandır onu görmüyordum... Ona annemden babamdan çocukluğumdan bahsederdim hep... O ise sadece susar ve dinlerdi... Sonra oturup ağlardık...

Ve bir anda odamın kapısı açıldı, annem gelmişti gülümsedi elinde bir tepsi vardı tepsinin üstüne ise 2 tane tabak ve bir tane bardak... Tabağın içinde zeytin peynir ve bir paket reçel vardı.. diğer tabak daha küçüktü içinde 2 tane beyaz hap vardı...Ve bir bardak su, bir dilim ekmek....

Gülümsedim. Acıkmıştım zaten , benim için özel yapılmış masayı getirdi önüme, üstüne koydu ve bana yedirmeye başladı... Seviyordu beni biliyordum... Yemekleri yavaş yavaş yiyiordum. Sindire sindire... Annem daha sonra ilaçlarımı içirdi bana... Ama o bir bardak su yetmemişti bana,
Tam bir birdak su daha isteyecektim ki, annem topladı tepsiyi odadan çıktı... Yine beyaz elbisesini giymişti... Keşke su isteseydim !
Ve birden uykum geldi gibi oldu, daha sonra bir hüzün çöktü göğsüme ! Hayır !!! Anneee anneee !!

Anne diye bağırmaya başladım ağlıyordum hıçkıra hıçkıra ağlıyordum !! Aynı beyaz elbiseli kadın girdi içeriye, sakin ol lütfen sakin ol diyordu... Bense inadına ağlıyordum. Burası odam değildi ! Bu kadın annem değildi ! Yüzüne baktım ! Bu annem değildi ! Annem olmamıştı hiç !
Bağırmaya başladım çığlık atıyordum !
Babama seslendim ! o da yoktu ! Ve mavi önlüklü iki adam geldi beni kaldırdılar sandalyeden, yatağıma koydular... Hala bağırıyordum kafamı sallıyordum. Etrafıma zarar vermeye çalışıyordum yatağımın kenarına vuruyordum. O iki adam tekrar bileklikleri taktılar bileğime... Ve ablam geldi elinde ki iğneyle...

Bana uyku vurdu... Uyudum... Tüm sevimsizliklere....
Bana hep uyku vuruyorlar anne, gelde uyandır beni babamla birlikte...


04.30.2011

30 Nisan 2011 4-5 dakika 5 öyküsü var.
Beğenenler (4)
Yorumlar (1)
  • 13 yıl önce

    😙😙😙😙😙😙😙😙😙

    😙😙😙😙😙😙😙😙😙

    😙😙😙😙😙😙😙