Bir Kadın

Bir kadın,
Oturduğu yerden yavaşça doğruldu.Kalkmaya çalıştı.Saatlerdir bu koltuğa çakılıp kalmıştı.Kah kendi kendine ağlıyor,kah kendi kendine gülüyordu.İyi ki yalnızdı.İyi ki bu halini kimseler görmüyordu.Yoksa deli derlerdi ona.
İnsan hiç sebepsiz ağlar yada sebepsiz güler miydi? Onun ağlamaları yada gülmeleri de sebepsiz değildi elbet.Her davranışının bir sebebi vardı.Sadece kendinin bildiği ama kimseyle paylaşmadığı sebepleri.O bir anneydi ablaydı,teyzeydi,halaydı,eşti.Ama en önemlisi o bir kadındı.Aslında ?kadın? sözünü de pek sevmiyordu.Bir an koltuğa geri oturdu.Kadın sözünün anlamını düşündü.Evet o bir kadındı.Nüfus cüzdanında kadın yazıyordu.Ama o kendini kadın gibi hissetmiyordu ki.Kadın narin olur,kırılgan olur,sevgi ister,saygı bekler ve daha pek çok şey.O bunları hiç görmemişti.Kendini satın alınmış bir mal gibi görüyordu.Kocası ara sıra ona?Sen benim malımsın,değerini ödedim ve seni satın aldım.?derdi.Ama o,hiçbir zaman birinin malı olmak istememişti.Daha küçükken ağzını kapatmayı,konuşmamayı aşılamışlardı ona.Bu aşı o kadar iyi tutmuştu ki büyüdüğünde bile etkisi devam ediyordu.
Bir kadın,ağlıyordu.Ona öğretildiği gibi. Açıktan değil gizlice.Gözyaşlarından bile utanmayı öğretmişlerdi ona.Kadın ağlar mı hiç?Kadının ne derdi olabilir ki?Mal gibi alınır,satılır.Çocuklarının,kocasının,çevresindekilerin hizmetçisi olur.Bütün gün onların yemeğini,temizliğini yapar,üstelik güzel bir söz bile duymadan.
Evet kadının ne derdi olabilir ki?Kadın cahildir,bir şeyden anlamaz.Hele duyguları hiç olmaz.Duyguda neymiş?
Evet kadının ne derdi olabilir ki?Düşünmesine bile gerek yok.Kocası yada babası onun yerine düşünüyor zaten.Hatta öyle ki düşünmekle kalmıyor,kararda veriyor.
Evet kadının ne derdi olabilir ki?Bütün gün karşılık beklemeden evinde koşturur.Tarlada, bağda,bahçede koşturur.Çocuklarının peşinde koşturur.Bir mal gibi alınır,satılır.Hiç bir konuda kendine danışılmaz,sorulmaz.
Evet kadının ne derdi olabilir ki?Yediği önünde,yemediği arkasında.
Şairin dediği gibi?Bir elinde cımbız/Bir elinde ayna/Umurunda mı dünya.?
Bir kadın,oturduğu yerden kalktı ve bu düşüncelerinden sıyrılmaya çalıştı.Önceden programlanmış bir robot gibi,işlerinin başına döndü.
Evet kadının ne derdi olabilir ki.Yediği önünde yemediği arkasında.

Bir kadın,
Oturmuş ağlıyordu.
Gözyaşları sel oluyordu,
Yıkıyordu tüm duygu dünyasını.
Bir kadın,
Oturmuş ağlıyordu.
Yaşayamadığı duygularına,
Yıkılmış hayallerine.
Bir kadın,
Oturmuş ağlıyordu,
Satılmış bedenine,
Yaşarken ölmüş hayatına?