Bir Öğrenci Öğretmen Sevgisi

genç kız ağlaya ağlaya öğretmenine birşeyler anlatıyordu. hüzünlüydü anlaşılan derdi büyüktü. bir ailevi sorundan bahsediyordu. ama artık çok değişmişti herşeye gülümseye biliyordu. bir tek umutları şiirleriydi. onlara dökerdi duygularını. öğretmeniyle uzunca bir zaman konuştuktan sonra. öğretmeni ona sarılmıştı. genç kız ne yapacağını bilmez tarzda oda öğretmenine sarılmış ve omzunda ağlamaya başlamıştı. öğretmeni genç kıza seslenerek
-cemre hadi gülümse zamana bırakalım herşeyi diyebilmişti.
cemre okulda çıkmış sokaklarda düşünceye dalmış gidiyordu. içindende öğretmenini ne kadar sevdiğini o olmasaydı bu büyük sırrı kiminle paylaşacağını düşünüyordu. artık evine gelmişti. içeriye girer girmez bir ateşli tartışmenın içinde buldu kendisini. genç kız artık daynamıyordu. madem annesiyle babası ayrılsaydı. neden genç kızı üzüyorlardı. kız sabah olunca evden kaçmak istercesine okula gitmişti. şiir konusu açılmıştı oysaki şiir üzerine sınıfta kimse ondan iyi değilti. bir arkdaşı şiir yazmaya başlayana kadar. evet oda iyi değildi çünkü yeni başlamıştı. genç kız ise yıllardır yazıyordu. öfkesini,aşklarını,sevincini heep şiirlere anlatıyordu. herkes onu taktir etmeye ama cemreyi sallamaya başlamıştı. . arkadaşına dönerek
-eskiden şiir denilince akla ben geliridim şimdi ise sen geliyorsun. tebrikler benim yerimi aldın demiş ve arkasını dönüp gitmişti. yine o çekilemez eve gelmişti. yine bir tartışma yine bir gözyaşı. dayanamıyordu. öğretmenide cemreyi tanıdığı kadarıyla cemre bu yüke dayanamazdı. sınıftada olaylı birgün geçiren cemre. çok büyük bir sırla karşılaşmıştı. ve bunu tek bilen öğretmeniydi. ne yapacaktı bu çaresiz kız. ona sıcacık bir sarılmakla arkandayım demekle kalkamazdı bu yükün altından. çünkü bu sefer yaşanılanlar öğretmeni bile şaşkınlığa uğratmışken o nasıl yapacaktı.
yine birgün evde ateşli bir tartışma olmuştu. cemre ders çalışmaya gider tarzda ilaç dolabındaki tüm ilaçları odasına almıştı. sonrada o ölmeyi seçmişti. gecenin sabaha yer verdiği zamnda sessizlik içindeki sokaklar ambulans sesiyle güne uyanmıştı. hemen kzı hastaneye kaldırmışlardı. ama çok geç olabilirdi. sabaha karşıydı okulun açılmasına 30 dk falan kalmıştı. cemreye hemen mide lavajı yapmaya hazırlıyorlardı. aile ne yapacağını bilmez tarzdaydı. okul müdürüne sınıf başkanı cemre gelmedi diye rapor iletti. okul müdürüne aileyi aradaı. onlarda durumu anlattılar. okul müdürü hemen cemrenn öğretmnini arayarak durumu anlattı. cemranin öğretmeni hemen hastaneye geldi. cemre bitkin bir tarzda ytakta yatıyordu. ama bçok şey için geçti. çünkü onun son dakikalarıydı. ilaöçlar kana karışmıştı. ve artık cemre ölecekti. öğretmeni sıkıca sarıldı ve
-ne yaptın sen ne aptın cemre dedi.
cemrenin ağzından kelimeler dökülmeye başladı. geçen gün öğretmenine söylediği aynı sözlerdi-öğretmnm hayatıma girdiğiniz günden bugüne yaşamımı çok değiştirdiniz herşey için teşekkür ederim
son sözü ise
-sizi çok seviyorum. oldu. öğretmeni bende seni güzel kızım diyemeden gözlerini yumdu. artık cemre yoktu. ailesi bundan sonra rahatlıkla ayrılabilirdi. . öğretmenn ağzından sözler dökülmeye başladı
-canm cemrem seni sınıftaki herkesten çok seviyordum sen benim için çok farklıydın. ben seni çok seviyorum dedi.
sonra ise. cemreyi ebedi yolculuğuna uğurladılar.herkes pişman herkes ağlıyordu. tüm okul cemrenn cenazesindeyidi.birkaç gün sonra sınıf öğretmenini sınıfına dersi vardı. hızlı adımlarla okula girdi hiçbir öğrencinin gözüne bakmadan hüzünlü birşekilde öğremenler odasına kaçtı. dolabını açtığında cemrenin onun için yazdığı şiirle karşı karşıya geldi. eline aldı cam kenarına geçip okumaya başladı yine kendini tutamadı. ders saati gelmişti. koridoru ağır adımlarla takip etti. ne eski o yaramaz sınıftan eser kalmıştı nede güleryüzlü öğretmeninden. sınıfa girdi. sınıf sus pustu. direk gözü cemrann sırasına ilişti.bomboştu sıcacık gülümsemesi yoktu cemrenn içten gelen konuşmasıda yoktu. ona ait bir mektup vardı sınıfta. cemrenn öğretmene son mektubuydu. cemrenin arkadaşlarından biri ayağa kalktı ve
-özür dileriz öğretmnm cemrenin sizi ne kadar çok sevdiğini görmeden onu hep yargıladık sizide öyle ÖZÜR DİLERİZ...ve mektubu öğretmenine uzattı...

devamı gelecek...

18 Nisan 2009 4-5 dakika 6 öyküsü var.
Beğenenler (1)
Yorumlar