Düşünce Güncesi

Beklemediğini biliyorum beklediğini de,hem seni hem kendimi sakladım durdum herkesten kaçırdım seni kıskandım çok kıskanç hem yasakladım durdum benden başka bakışlarını .hoşuma gidiyordu beni sevdiğin her zaman bekledin kapıya pencerelere çıktın o kadar seviyordun ki bensiz hep ağlıyordun belki dönmem diye ,hiçbir incinmeyi hak etmemiştin kabullenemedin derin müthiş bir çıkmazdı beklenmedik mutsuz günler,özür dileyişlerim gecikiyordu bu gelmeler bu gitmeler hiç bitmiyordu ve her şeye geç kaldım veya erken başladım o yıkılmış günlerimde o kadar geniş ve büyük bir şehirde yaşıyor olmama rağmen sensiz bir değer ifade etmiyordu,çiçeğim emanetim en değerlim kalbini kıran ellerim kırılmadı belki ruhuna acılar yaşatan anlaşılmazlıklarım şimdi bende kapanmaz yaralar açıyor,uçurum uçurum korkularla ağrılarla dönüyor başım,bütün bir şehri dolaşıyorum seni aramaktan yorgun düşmek istemiyorum,sen geçmeyince gözlerimden geçmiyor günler seni düşünmeden edemediğim günler sayılı,bütün sevinçleri gülüşleri yasakladım kendime, istanbul bile yetmiyordu sensizliğin acılarına merhem olmaya, sensizlik koyu bir uçurum olmalı ışığımı kaybettim karanlıklarda nasıl yürünürse öyleyim şu an,aşkı kaybettiren her ne ise yine tanıştıran aynı irade olacaktır ,yine sen olacaksın bende..
Bugün yeni yerler keşfettim tam bir deli bir maviceydim sen geldin hayatıma ,hayatım hayat oldu kalbim çarpmaya başladı beni tanıyamayan yüzünü ve saçlarını gören yüzüme bakıyorum aynada kendimi tanıyamıyorum dalgın ve yorgun bir şehir akşamında kendime gelmeliyim en kısa zamanda,bu bahar günleri bu mavi yeşil mutlu renkler sağnağı içindeki şehirde istanbul'da insan nasıl mutsuz yaşar buna ben nasıl alışırım,hava değişti yağmurlu ve sisli ve serin bir İstanbul içime kapanıyorum üşüyorum az önce kurtulmaya çalışan beni kim teselli edecek,dün gibi başladı günüm durgun ve yalnızca hava,serin mi çok mu sıcak belli değil dün denizden şehre esen rüzgarın adı yıldız mış ben yeni tanıdım bu rüzgarı bu yeni esintiyi sevdim sımsıkı sarıldım, seni beklemeye koyuldum bu bana hiç ağır gelmiyor ,beni sevdiğini söylediğini duymadan vazgeçmeyeceğim umutlarımdan gittiğine zaten inanamadım ki çalan bütün şarkıları seviyorum canlı cansız ne varsa her şeyi herkesi seviyorum sevmeyi öğreniyorum sanki böyle bir sevgi rüzgarı içindeyim aradığıma yaklaşıyor muyum bilmiyorum şarkılar olmasa çekilmez olurdu dünya,uyanamadım sabahlara yalnızım ve istanbul bekliyor seslerini duyuyorum martıların ,uykumu çözen saçların olsaydı çözülmüş uzun siyah saçların yüzüme dolsaydı keşke ellerin olsaydı ellerimi tutan,keşke hayat huzur verseydi dudakların avuç içlerimi öpen..

10.06.2012/beylerbeyi