Endişeleniyorum
Endişeleniyorum… Çünkü çok seviyorum.
Yani insan çok severse, fazla mı endişelenir, bunu da bilmiyorum. Bağıramıyorum, kızamıyorum… Çocuk gibi azarlayamıyorum da. Kıyamıyorum. Ama üzülüyorum işte. En çok da ondan "Boşver, bir şey olmaz," lafını duymak istemiyorum. Çünkü bilirim ki, her şey "Bir şey olmaz," denilen yerde başlar.
Belki de kendime görev biçmişim. Defalarca söyledim:
"Seni mutlu etmek, bu dünyadaki en kutsal görevimdir."
Biliyorum, herkesin sevdiği insanda sevmediği bir yan vardır. Benim sevdiceğimdeki en sevmediğim huy; sağlığına hiç dikkat etmemesi. Sonra da durmadan, "Midem ağrıyor, başım ağrıyor, karnım ağrıyor," deyip durması.
Onu ilk tanıdığım günleri hatırlıyorum. Gözleri hep uzaklara bakardı. Sigara dumanının arasında kaybolan hayalleri vardı. Ne zaman "Karnım ağrıyor," dese, bilirdim ki o gün bir şey yememiştir. Kahvaltısı bir fincan kahve, üstüne iki sigara… İşte onun sabah ritüeli.
Ben her seferinde söylenirdim:
"Bak, kendine iyi bakmazsan seninle uzun yol yapamam. Mideni de ciğerini de mahvediyorsun."
O da her defasında gülümseyerek, "Bu son," derdi. Ama ertesi gün yine aynı tas, aynı hamam.
Oysa bilmez ki, insan bedeni bir makine gibidir. Benzin olmadan araba çalışmaz. Organlarımız bizim işçilerimizdir. Her birinin ayrı ayrı görevi vardır. Biz onlara iyi bakmazsak, iş bırakırlar, isyan ederler. Hepsi birbirine bağlıdır. Birinin feryadı öbürünü etkiler. En büyük endişem, bir gün o isyanların büyüyüp onu yatağa düşürmesi… Ya da Allah korusun, hayattan koparması.
Ve galiba… En çok da böyle sevdik birbirimizi. Eksik, kusurlu, yarım ama birbirimizin tamamı olarak.
Sevmek dediğin biraz da böyle işte; kıyamadığın için sustuğun, kızamadığın için içine attığın, ama her defasında yine onun için endişelendiğin bir hal.
Sana boşuna:"Canım,can parçam,canımın içi,can yarım,can yarim,canparem,cantanem ve candaşım"demiyorum,beni düşünmüyorsan çocuklarını düşün! Senden istediğimiz çok basit; sigarayı azaltman ve beslenmene dikkat etmen.
Tırnağın kırılsa kendimi sorumlu bilirim,
Sen ağlama gül tanem,sen ağlarsan melekler ağlar...