Gerçekler

İnsanlar kimseyi yanıltamaz. Çünkü yanıltmaya çalıştığı kişiler de insandır. İnsan insandan anlar derler ama en çok insan insandan anlamaz. Çünkü hayatta kişilikler,huylar,cesaretler,duygular her şey farklıdır. İnsan İnsana benzer lafı sadece fiziki düşünceler tarafından yapılır kimse ruhi düşüncelere giremez. Birisi Bir insanın yüzüne güler ama içi ağlıyordur ya da kötü amaçları vardır. Bundan dolayı güven artık bir başkadır. O artık yoktur hani derler ya bence Babana bile güvenme diye doğru söylüyorlar bence. Çocuklar artık istediği yerlere gidemiyor ya da gidene kadar canı çıkıyor Kimseyle konuşma kızım Kimseye cevap verme kızım Biri çağırırsa gitme kızım yapma kızım etme kızım. Çocuklar artık ezberlediler bunları. İnsan insana ruhen benzemez. Bazen bir insan bile ''Bu ben değilim, Ben olamam!'' der. Sizce garip değil mi? İnsanın kendini tanımaması kadar kötü bir şey yok. Çok uzatmadan şunu söylemek istiyorum. İnsanlar haddi olmayan şeylere karışıyorlar. Eğitim görmek istemiyorlar.Serseri serseri tavırlar da bulunuyorlar. Bu yüzden olaylar çoğalıyor. Bizim yaşadığımız yerde İstanbul'da Kız kulesi bir semboldür. Boğaz köprüsü bir semboldür. Deniz bir semboldür. Peki bir düşünelim bu insanlar bu sembolleri neden kirletiyor ? Mesela Haydarpaşa garı yandı. Neden mi bilmiyoruz. Belki de kıymetli olduğu içindir. Şimdi orası yok olacak otel olacak ve sadece müzeler olacak. Yani insanlar elindekilerinin değerini bilmiyor 1 dakika kapı açık kalsa eve hırsız girer. Her neyse Hiç bir insana güvenemiyoruz. Güven kazanmak için de çocukların eğitimi söz konusu. Yoksa gelecek konusunda umudumuz kalmaz.