Hicapsız Gözler

Küçüktüm..
Kaybolmuştum,bilmiyorum neyin peşine takılıp validenin anne sezgisi dolu gözlerinden uzaklaşmıştım?Belki bir horozlu şeker yada pamuk şekeri cezbetmişti o küçük aklımı..
Sokaklarda hafif üşüdüğümü ve ilk defa ayrılık özlemini tatmaya başlamışken babamın endişeli gözlerinin bir anda benimle beraber bir sevince dönüştüğünü görmüştüm bulmanın,kavuşmanın sevinci..
O gündür bu gündür hiç habersiz ayrılmadım,kaybolmadım isteyerek..
Bir daha o hasreti,acıyı çekmek istemediğimden olsa gerek..Hala düşündüğümde acı verdiğine göre!..
Taki o hicapsız gözleri görünceye derinliğinde kayboluncaya kadar..
Kaybolmuştum bir kez daha...Düşmüştüm o karadan siyah gözlerin içine..
Çıkmak için bir çaba sarf edecek takat bırakmayan,gittikçe dahada zayıflatan...
Kaşı,saçı..varmıydı?Göremiyordum!
Gözlerin hapsinde,içe dönük bir hücre,ve ben..mahkum.
Yıllar,yıllar geçti sanırım?Saliseleri sayarken saat.Kalbim atıyormu? Damarda kan devrandan vazgeçmiş...
Teslimiyetin esas duruşunda..Ve bir çift göz kapağı aheste aheste dünyaya dönüşümü sağlıyor..
Gönülsüz,isteksiz...Rüzgarlara esir olmuş,ege akdeniz karışımı dalgalı saçları dökülüyor önüne sanki kiprikler yetmiyor gibi gözlerinin hasretine!!?
Bir ses geliyordu sanki çok derinlerden
''Beyfendi,bakarmısınız?Ne oldu..İyimisiniz..''
Kimden?Nerden?Kimimki kime bakacağım..?
Bir koku yayılıyor,yasemenmi..desem?
Ellerime bir elektrik yayılıyor!!Artık kalp atışlarımı duyabiliyorum.Bir sıcaklık yayılıyor bedenime,benliğime dönüyorum ama kendimden herşeyi bırakmış bir şekilde...
Hayatımı bahşeden ellerime,yüzüme dokunan bir kaç sıcacık parmak,ve çıkarsız okşayışı..ve o sesin çıktığı ölümle yaşam gibi çizgilere sahip dudakların olduğu gül kokan bir ağızdan çıkan ses...tekrardan;
''Ne oldu?Beyfendi iyimisiniz?Kalkın lütfen..''
Kalkıyorum ayaklarımın üstüne kemiklerim dahi yumuşamış bir halde...Güç bela ''iyiyim'' diyorum!
Koskoca bir yalan olduğunu tekrar o gözlere baktığımda anlasamda..
''Teşekkür ederim yardımınız için''diyorum sanki kendime gelişime sevinir gibi!!?
''Rica ederim,sizle karşılaşır karşılaşmaz düştünüz kaldınız bir anda!korkuttunuz benide..''
O nu korkutmuştum!! üzüldüm..O gözlere endişe,hüzün yüklemiştim...Kendimi affedilmez bir hata işlemiş addettim!!
''Özür dilerim...'bütün afllara sığınan bir özür çıkmıştı ta kalbimden...
Her şeyi gördüğüne emin olduğum o gözlerde aslında kendisinin sebep olduğunu anlayan bir pırıltıyı bir an görür gibi oldum sanki!
Dudaklarındaki kırmızılık yanaklarına yayılmış.. Mahcubiyetle,muhabbet karışımı bir ifade..
''Geçmiş olsun...İyimisiniz şimdi... ''
İyimiydim?bilmiyorum...Ama devam etmesini istiyorum her neyse beni çeken o bakışların gözlerin demek istedim.Diyemedim!
''Teşekkür ederim''dedim.İyi dileklerine değil o anda yaşattıklarına...yaşayabildiğime sanırım!!
Etraftan gelen bir kaç kişinin araya girmesiyle..
Tekrar''geçmiş olsun beyefendi..''dilekleriyle gitmek için bir teşebbüse kalkıştı..
Gitmeyin..Etmeyin..Çıkartmayın o gözlerinizin derinliklerinden demek istedim.Yapamadım!! Hakkım
yok,mecalim cesaretime kifayetsiz...
''Sağ olun..Tekrar teşekkür ederim''diyebildim...
Bir biblo gibi bacaklarıyla uzaklaşmaya başladı..Gidiyordu!!Saçların dalgalanışı ve rüzgarın getirdiği kokusu hafilemeye uzaklaşmaya başladı...
Bir ara dünüp baktığını gördüm körleşmiş gözlerimle...
Ne oldu?Nasıl oldu bütün bunlar?
Sorulara sorular ekleniyordu ve içime şimdiden hasretler...
Kaybedemezdim,kaybolduğum gözleri...Silkindim ve o tarafa yöneldim başladım aramaya...
O gün..
O ay ve peşisıra yıllarca..
Arıyorum hala...
Gözlerinden çıktğım andaki sarhoşlukla...
o sıcaklığa ve kokuya hasret...
Bunca zaman kaybolmak için gözlerinde kaybettiğim zamana yenileri eklenmekte.
Nerdesin...???

25 Haziran 2009 3-4 dakika 1 öyküsü var.
Yorumlar