Kısa Bir Ara

........
Geçen gece kulağımda müzik çalarım, baş ucumda kitap okuma lambasının zayıf ışığına bulanmış odamda yalnızken, eski güzel hayallerimi anmak, kalbimi elime alıp onunla konuşmak istedi canım...
Nice zaman sonra yastığıma kıvrıldım, sıradaki şarkıyı tuttum içimden..Gözlerimin değdiği her yer siyah...Kalbimi buldum el yordamıyla..Tutundum..
Biliyor musun melek..öyle çok acıdı ki canım anlatamam..Kanadı ellerim..Ağladım..Geçmedi..
Gidenin giderken kopardığı öyle çok yara vardı ki içimde..Kocaman sivri tepeler battı parmaklarıma..Elim kanadıkça, her gidenden sonra girmesin diye bir daha kimsecikler, daha da yükselen duvarların gölgesi yansıdı odamın duvarımda...İçimdeki boşluğa düştüm..Çok korktum melek..Ağladım bir kez daha..kimsecikler duymadı sesimi..İçimi taşıdı gözyaşlarım....Kirpiklerimden aşağıya gri yollar çizildi -Ki- bembeyazdı benim yas'larım...

Ah be melek..Herkes iyi olmama öyle çok alışmıştı ki, her seferinde herkes kendi kendime başarmamı bekledi benden...Belki de hata buydu...Ben de bu kez, duvarları yükseltmek yerine kırdım büsbütün ! Yerle bir ettim !! Gidenlerin giderken bıraktığı tüm sokakları talan ettim !!Eşkıya yaptım kendimi! Beni üzen herkese lanet ettim !! Ucube yaptım kendimi!! Kendimden nefret ettim!! Ceza verdim ard arda !!!!! Vurdum, kırdım, kızdım !!!!Ve son bir gayretle yastığıma ufaladım o aptal duvarları..

Sonra birden bir şey elimi tuttu sımsıkı..!yattığım yerde iki büklüm kaldım melek.!..Nefes bile alamadım bir an düşün! Öyle bir ağrıydı ki bu..Sanki 7 cihanın 7 kafalı devi 7 bıçak sapladı sırtıma..Ve öyle sıkı tutuyordu ki kalbim elimi,sağ kolumun nasıl uyuştuğunu anlatamam sana..

Kelimeler takıldı boğazıma..Söylemek istediklerim..söyleyemediklerim...hepsi nefes almamı zorlaştırıyordu sanki..Ter içinde kalmıştı sırtım..Bir savaş alanıydı ki yatağım az kalsın kefenim oluyordu çarşafım..

Sonra nasıl olduğunu anlayamadan (sanki sen yetiştin imdadıma) öksürmeye başladım..sonra yedi başlı dev de yavaş yavaş vazgeçti sanırım..Halime acımış olsa gerek..Gerçi hala omuzlarımda bir yük var gibi ama en azından vurmuyor eskisi gibi..

Sadece kaşlarımı çattığım an gözlerime bir şeyler hücum ediyor..Ama ben yeniyorum onu melek ! Gözlerime söz geçiriyorum. Ağlamıyorum beni üzenlerin ardından..Birikse de sol yanımda bir acı...Aldırmıyorum..
...
Çünkü düşe kalka büyüdüğünü biliyorum insanın..

Ama melek, ben neden hep tek başıma kalkıyorum ayağa? Neden hep güçlü olmak zorunda kalan ben oluyorum..Şu yedi kafalı yedi cihanın devi bile teker teker saplıyor bıçaklarını da; sevdiklerim bana bunu neden yapıyor melek....?
Bir anda hepsi de sillesini indirip tüm güçleriyle !! niye gidiyorlar.............?
Neden melek ??............
...

Yakın mesafede soluğunu duyduğu an insanın kalbinde hissettiği o kuş gibi çırpınışlarım nerede benim?..Sonra, bir akşamüstü serinlemeye durmuşken hava, başını yasladığında, omzuyla kolu arasındaki o boşluğa, gözünü kapadığında insanın duyduğu o uçuk pembe, o insanın ayaklarını yerden kesen huzurum nerede?
Özlemlerim..özlediklerim nerede melek....

Neden yaşadıklarımın telafisi yok benim...??
Neden hayallarim bulutlara asıldı kaldı ve gökkuşağı hala müjdesini vermedi güzel günlerin !!??!!

Ha melek..??
Ben böylesi bir yalnızlığı hak edecek ne yaptım söylesene !!....
............
Benim hayatımı, renklerimi kim çaldı MELEK !!!??
........................................

Giderken gözyaşımın beyazlığını, yüzümün pembeliğini niye götürdü yanında...
Kurtar beni bu grilikten melek..
Çok üşüyorum..
Renklerimi istiyorum...
....

Söyle artık o kimse gelsin melek...
Gidecekse de gelecek olanlar kapalıyız de! söyle!

Ne olur...

Anlarsın sen beni...

Ne olur..

Dayanamıyorum..

.....

hamiş : evet anlaşılacağı üzere bir süredir yoğun bir bakımdaydı kalbim..malum yoğun bakım ünitesinde duyguların girmesine izin verilmiyordu..Doktorumuz sevgili Mantığımız bizi hiç yalnız bırakmadı sağolsun..Kağıt kalem yasaktı...Heyecan yasaktı..Şimdi servis odasına alındık neyse ki:) En kısa zamanda da tamamen taburcu olup, yeniden aranızda olabilmeyi umut ediyoruz...
sizi seviyoruz..

imza:
kalbim ve ben :)


evvelce verdiğimiz kısa bir aranın nedenine dair..

27 Eylül 2008 3-4 dakika 25 öyküsü var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (1)
  • 15 yıl önce

    Ceyda'yı okumak için artık sabırsızlıkla bekliyoruz👍 Hayattan kesitleri çok güzel aktarıyor, kutlarım...