Kızlarım Ve Anneleri
Ey sevgili,,,,!
Kızımla seni gördüm,paketler çantalar,alışveriş sonrası sıradan bir kafede sohbet ediyordunuz,
Şaşkınlığım geçince bir an geleyim dedim,dik durmaya çalıştım fakat yapamıyordum, onca yılın ardından geçmişin hesabını verecek gücüm yoktu, cesaretim yüzüm yoktu,kızımın ruh halini tepkisini düşündüm,mutlak ve mutlaki yalan söyleyecektim,,,
Buruk bir tebessümle seyretmeyi yeğledim canımdan parça kızım ,genç bir abla olmuştu bana 'baba' diyemeden büyüyen küçük kızım ,o an hal ve hareketlerim sanırım dikkat çekti insanlardan irkildim.
İsyan'mı etmeliydim kabullenmeli'miydim keşke diyebilseydim '' canım kızım'' deseydim ''babacığım'' deseydim olmuyordu yapamadım,ne şimdi burda size ne orda ona ..! onlara,,,! diyemedim
Bilmiyorsun değilmi bir kez daha denedim bir kızım daha oldu, adını 'duru' koyduk fakat yürütemedik annesi çok öfkeli,sonradan peydah olan siniri geçmeyince mecburen uzaklaştım,hep tahammül olmuyor,her gün nefret hep nefret,orda ayrı bir nefret ,burda ayrı bir nefret,nefret eden edene,,,
Kızlarımın sayısı kaça çıkar bilemem , beni tamamen seven bir kadın arıyorum ,eğer ki gel derseniz sizlere dönecegim benzerliğiniz denkliğiniz yüreğimde hep aynı her ay hesabınıza yatırdığım parada..
yazım ..04/01/ 2009
düzenleme..09/05/2011
İnsanlar sevdiklerinin kıymetini kaybettiklerinde anlıyor😊hesaba yatırılan para,senin yokluğunun yerini alıyormu? bu konu üzerine söylenilcek çok söz var ama??