Öğretmenim
bu sabah yorgun bir güne uyanmıstım hergun oldugundan daha farklıydı güneş farklı dogmustu benim için baska bir şehırden farklı arkadslarla yasadıgım yerlerden kopmustum...
terketmek kolay gelmıstı kacmıstım yasadıgım sehırden sırf sevdigim adama inat dönmemek için kacmıstım ama ılk gunden sabrım incelmeye baslamısıtı zayıf noktamdı benım aşkım ama karalıydım ögretmeligimi onadan uzakta anadoluda yapıcaktım ..
okul yolunu tutum yavas yavas hem bu kucuk sirin kasabadaki insanalrı tanımak ayrı bir heycandı.tanımadıkalrı insanalara çok sıcak olmalrı hosuna gidiyordu sevecen yaklasmarı güzeldiii.
okul kucuk ama şirin gozukuyodu uzaktan kapıdan içeri adım atarkan öyle cok heycanlandım kı;
durdum sakın bir nefes aldım ve sonra içeri gırdım ögrenciler sınıflarındaydı sesızdı korıdor kımse yoktu tam sınıfa gırıcektım bir hıckırık sesı duydum arkama baktım kımse yoktu ılerı dogru yurdüm ve küçük masum bir kız aglıyordu :
hemen yanına gıttım baktım önce o masum yüzüne ve sordum;
_neden aglıyorsun sen canım
_ögretmeımın tayını cıkmıs gıtmıs gelmıycekmıs daha ben onu cok sevıyordum...
_aglama canım olurmu?ögretmenınız sizi unutmaz hep hatırlar sever.
_tamam.yenı ogretmenımız sızmısınız ?
_evet benım..adın ne senın bakayım:
_sevgi
_tamam sevgi hadi sınıfa o halde şimdi tüm arkadasların bizi bekler._
_haklısınız.
ve sınıfa gıreriz sevgiyle beraber azda olsa heycanım son bulur. aklımda umut karsımda cıvıl cıvıl ögrenciler çok güzel bır heycandı meslegımı ögrencılerımı sevmek ayrı bir aşktı bende bundan sonrakı yaşamım ögerncilerımden ibaret olucaktı hayatımda umuttan başkası olmuyacaktı istamıyodumda zaten ama tek sorun umutu tamamen aklımdan cıkarmak olucaktı ama buda zaman alıcaktı.....
ilk gun vakasız olarak bıtmıstı ögrencilermınden ayrılamk istemıyodum onlarde benıs sevmiş gibi gorunüyordu ama bunu en iyi zaman gosterıcektı bugunlük ders bitmiştı evlere dagılmıstık sevgi ise bana kasabayı gezdırme gorevı edınmıstı adeta kendısıne ve bena her yeri tek tek gösterıyor tanıdıklarıyla da tanıstıryordu en güzel sevgi masum bir cocugun duydugu sevgidir...
bunu benı seven ve beım sevdigim güzel ögretmenım anısına yazdım...onu cok sevıyorum benım canım ögretmenım 4/d ogrencın ben:)
Öğretmenlerle ilgili şiirler ve öykülere kalıplaşmış bir yorum yazdım bugün ama farklı yazılar başka başka yüreklerden çıkmış olsa da ne söylenir ki Öğretmenler Gününde.Öğretmen, yaşamı gittikçe zorlaştırılmış insan. Zanaatkar değil sankar insan. Sanatın en zorunu yapan insan. Heykeltraş çamura ,taşa, demire biçim verir duyguları ve elleriyle, ressam fırçasıyla ... Ama öğretmen en az kendisi kadar akıllı, canlı yerinden duramayan insana biçim verir.Onu iyiye ,doğruya ve güzele götürür. Bu yüzden zordur işi. Peygamber mesleğidir mesleği. Yoksullaştırılmış bir öğretmenin aş derdi, zaman zaman görevini gölgeler. İşte o zaman toplumda bozulmalar başlar. Yakınırız o zaman çevremizden.İşsizlik alır yürür, ekonomiler bozulur. İnsanlarda sevgi tükenir birlik ve dirlik bozulur. Bu yüzden zordur bu sanat. Bir toplumu sırtında taşıyandır. İnancı anlatan, umut dolu ve öğretmeni konu alan bu güzel öyküyü yazan size bir öğretmen olarak teşekkür ediyorum.
güzel yorumunuz için tesekkur ederım ogretmenım sagolun beyenmenız benım için bir onurdur:)😊