Okul Arkadaşları

Geçenlerde okul arkadaşlarıyla bir yemekli toplantı yaptık... Orada arkadaşlarıma yaptığım
konuşmayı paylaşmak istiyorum.


"Evet dostlarım çok uzun zaman geçti. Birlikte sırlarımızı paylaştığımız günlerin üzerinden. Ama şimdi şunu daha iyi anlıyorum ki,

İnsanın yanındaymış hep okul arkadaşı..
.
Çünkü okul sıralarında hep yan yana otururlarda ondan.

evet

Çok değiştik. Önce tanıyamadıklarımız, hatırlıyamadıklarımız oluyor. Sonra bazı duruş biçimleri, yürüyüşleri, gülüşleri, tarzları değişmeden kalanlarımızla hemen birbirimizi hatırlıyoruz.

Bizler o üniversite yıllarımızdaki eylemlerde, haki renkli parkalarımızla, dudaklarımızı kapatan bıyıklarımızla, çağa ve geleceğe bakış açılarımızın bütünlüğünü nasıl paylaşmıştık.

Bunlar dönüp arkama baktığımda hatırlıyabildiğim yaşam kesitlerinin arasında en önemli yerlerini koruyorlar.

Şimdi merdivenleri hızlı hızlı çıkan biz sadece okul yıllarımızdaki gençliğimizden değil, o her şeyi paylaştığımız günlerden gurur duyuyorum.

Evet;

Nasıl da inanmıştık şaire.

"AĞIR AĞIR ÇIKACAKSIN BU MERDİVENLERDEN" demiş dizesinde.

Hani ağır ağır çıkacaktık merdivenleri...

o çok acelemiz olan okul yıllarımızda
ağır ağır çıkıyorduk yaşam merdivenlerini ve şikayet ediyorduk,
zamanın ağır akışına...

ama,
şimdi öyle hızlandı ki yaşam merdivenlerine tırmanışımız.

Ne kadar geri gitsede ayaklarımız, zaman bize inat hızlandı artık. Bizler de zamanla inatlaşmak için zaman zaman bazı mekanlarda bir araya gelerek Üniversite yıllarının o gençliğini aramıyor muyuz birazda !

Yaşadığımız her şeyi keşkelerin ipine sarılmadan iyiki yaşamışız diyorum. Yoksa bir elin parmaklarını geçmeyen dostlukların bile çok sayıldığı şu zamanda nasıl sizin gibi bunca dostu edinebilirdim.

Bu kadar yıldan sonra tekrar buluştuğum sizlerle birlikte olmaktan daha büyük zenginlik ne olabilir ki ?

Hepinizi sevgi ile kucaklıyorum."