Sesleniş

Sesleniyorum öykümle sesleniyorum. Bir yaz gecesi istanbulada dogdum. Cocukluk yılarım her gibi haylazdım. Amilyat kaza geçirdim Ufak tefek yanlız bir cocuk degil sanki geri plan itilmiş hüklümlü gibiyidim Yılar yılar geçti ve liseye başladım .Yazmaya başladım kendimi ifade ettikçe kelimelerle oynadıkça neşeme yerine gelirdi.Neşeme artıkça huzurum artardı.Mutluluk diye bir var mı diye soramı kendine benim mutluluk yok.Aglamak büyük kaçış yolu belkide yanlızlık dost huzur yalan yazmak kelimeler beni ifade edermi bilimiyorum asılında hep yanlızdım. Kelimeler kaçış yanlız saatler arkadaş oldu.Ses ve sevgi hüzün birleştirince kelimelerle dökülünce böyle bir öykü meydana geldi