Sonsuz-1

Düşünmediği bir anda uyandı uykusundan zaten fazla uyuyamamışken uyanmak o kadar zordeğildi. Doğruldu bir bardak su içti. Gözleri bardakta ki lekelerdeyd. "Ne kadar yaşlıylı kendisine göre bu cam bardak Hiç yaşlanmamışmıydı ki camdan bir cansız ? Peki o hiç yaşlanmayı umursuyormuydu ? Yada bunu hiç düşünebiliyormuydu ? Peki benim yaşlanmasını umduğum şey neydş" dedi birden kendi kendeine Belki 30unu yeni bitirmişti ama hala kalan saç telleri vardı akılsız başında İnsan olmanın sebebi neydi ? Yaşamın sırrıbir yapraktamıydı yoksa gülen bir yüzde mi ? Ben yaşdığım hayatı mı temsil ediyordum yoksa hayat sadece yaşanıp bir başına mı gidiyor du ? Sorular birikmişti birden zaman süzgecinde biriken tortular gibi Kendi halinde yuvarlanan kum tanecikleri kadar Sonsuzluk: Sonu olmadığı için mi sonsuzdu ? yoksa aklımızın yetmediği şeylerden kurtulmak için mi ? "Peki. Benim yaşlamasını umduğum şey neydi" diye geçirirken aklından "Tabi ki Hatıralar" dedi onu seven biri hatıralarından Hatıralar: Hatırlayıp duygulara kapılmak için mi ? yoksa sadece tecrübemiydi hayat sürüp giderken Bu kadar farklı bir bütün parçalansa yok olurmuydu her şey ? yoksa yok olmakta yeniden başlamakmıydı bu başka bir yaşama ? Aklının alamayacağını düşündü her saniye farklı bir soru gelirken aklına Kahve rengi gözlerini dikerek tavana "Sorular" Dedi. "Sonsuz kadar soru var" Ve anladı ki Her sonsuz soru mutlaka bir cevapla birlikte geliyor kalan sonsuz-1 kadar soru vardı elinde ve hiç boşa harcayamayacağı ikinci el temiz kullanılmış bir hayatı Bardağını koydu yerine anladı ki uyanma vakti gelmişti yaşam denmeyen hayatından Ayağa kalktı derin bir nefes çekti yeni hayatının ilk nefesiydi. Adımını attı karanlıkta yada atmaya çalıştı. Dengesini kaybetti birden Kafası taksidini bitiremediği yatağının kenarına geldi işte o ilk nefesi verdi Hay Allah ne kadar da yakındı yaşamaya oysa ki 2 dakika önce aslında yaşamadığını keşfetmişti.