Tanrı bendim
Sen benim var ettiğim ve anlam yükleğim birisin..
..... ..diye biri yoktu oysa..
seni bile ........olduğuna inandıracak kadar gerçek bi sevgi ile yarattım...
Büyüttüm gözümde..bunu istedim..bu benim mükemmel biri olduğuma yardımcı olacaktı..tanrılar yarattıkları ile övünürler..ben güzel birini yarattım..
Hatırlarsan tanrının seni yarattığı için iyi bi sanatçı olduğunu ve böyle güzel bi tabloyu yaptığı için övünmesi gerektiğini söyledim...bu tanrı bendim..bu tabloyu böyle görende..yada çizende..
En güzel ve anlamlı sözcükleri sana yakıştıran ve söylüyende bendim..
Bütün başkaldırılarını yakıştıran ve sineye çekende...
Oysa tanrılar yarattıklarının kendilerine başkaldırmalarını sevmezler..
Kuralların alt üst olmasına..hayatında onca önceliğe rağmen bütün bunları yok sayıp merkezine koyanda benim..
Beklenti kavramını değiştirdim...
Ben bunu yapmadan önce her şey karşılılı işlerdi..beklentiler ve istekler..
Sana bunu öğrettim..
Sana olmayacak şeylere de sevinile bilineceğini öğrettim...
Bir insanın hiç bir yere sığmıyacak kadar kıymetli olabileceğini ve bunun sen olması gerektiğini farkettirdim sana..
Seni her zaman düşünecek ve önemsiyecek birinin varlığını hissettirdim..
Seni merak eden..merak edilen kişinin egosunu yaşattım..
Şiir yazdım sana..beceremiyeceğimi bile bile..denedim ama..olmadığına üzülmüyorum..yada başkalarının gözünde gülünç duruma düşmeyi önemsemeden..
Paylaştım hatta göğsümü gere gere..işin içinde sen varsan benim kusurlarımın görünmüyeceğini varsayarak...
Günlerce sana yazılanlarla meşgul ettim insanları..sıktım hatta...
Sırf sen biraz daha şımarasın diye..hani sana yakıştırdığım ve normalde nefter ettiğim duygudan..
Sabahlara kadar olmayan senlen konuştum..fırsat olsa günü uzatırdım daha fazla paylaşmak için..tanrıların beceriksizliği işte..bunu yapamıyordum..
Görmedim bi çok yaramazlığını...
Gördüklerime tatlı bi yaramazlık süsü verdim..sen sevinesin diye..seviniyordun da..
O zamanlar seni bi çocukmuşsun gibi düşünüyordum..
Saçlarına övgüler yağdırdım..gözlerine kilitlenerek baktım...
Dudaklarına yaklaşmadım bile..
Kelebek bi dokunuşu bile kendime çok gördüm..
Tensel olsun istemedim hiç bişeyin..
Tensellik bitirir diye ..oysa ben sana çok uzun bi ömür tasarlıyordum..bu buna engel olacaktı..o yüzden bundan özellikle kaçındım...
Gözyaşlarını hiç yakıştırmadım gözlerini onca yazdıklarımda bu sözcük bi kere bile geçmedi..