Tatlı Belalarım

Tam yazmaya oturdum Zehra'mız evde kedimizi bulamadı. Arıyor arıyor yok! Geliyor bana,
-Sıdıka kedi yok
-Buralardadır Zehra.
Yine arıyor, yine geliyor
-Sıdıka kedi yok!
-Zehra iyice ara buralardadır.
-Yok işte yok!!!
Sonunda dayanamadım kalktım. Ben de aramaya başladım. Mama tabağını yere vurdum, çıktı geldi kedimiz.
-İşte geldi!!!
Zehra'mıza sitem ederek tekrar yazımın başına oturdum.
Zehra "Napalım Sıdıka" diyerek, kediyi bulmuş olmanın rahatlığı içinde, beni rahat bıraktı. Zehra (Engelli kız kardeşim). Her yazının içinde Zehra var. Kedimiz balkonlardan camdan düşecek diye korkuyoruz bu arada! Ama camları kapıları da kapatmıyoruz. Ev çok sıcak oluyor. Ara sıra kontrol ediyoruz. Rüyamda bile kedimizin bir kız kedi bulup evden kaçtığını görerek, korkmuştum.! Rüyaların tersi çıkar diyerek, kendimi teskin ettim! Kedimiz düşüp kaybolmasın! Onu çok seviyoruz hepimiz!
Geçen gün, eve camdan bir güvercin girdi. Kedimiz onu gördü. Aralarında bir mücadele başladı. Ödüm koptu! Ne yapacağımı bilemedim! Oğullarımı uyandırdım. Önce zorla kediyi odadan çıkarttık. Güvercin, koltuğun altına saklanmış. Zorla çıkardılar. Uzun bir süre kedimiz her yeri koklayıp, güvercin aradı.
Bir yakınımı hastaneye ziyarete gittim. Daha önce yine gitmiştim, yanlış otobüse binmişim, tekrar başka bir otobüse binip gidemedim, çünkü ziyaret saati bitiyordu. Aynı otobüsle geri dönerken otobüs, başka bir otobüse çarptı, kaza yaptık. Ölen ve yaralanan olmadı çok şükür diyeyim!"
Otobüsün içindekiler çok telaşlandılar. Her kafadan bir ses çıktı. Şoföre ilenenler mi istersin, geç kaldık yetişemeyeceğiz telaşına düşenler mi. Hem otobüsün içinde, hem yolda, trafik altüst oldu! Sonunda evime ulaştığım için "Şükürler olsun" dedim!
Eve gelince oğlum dedi, "Anne sen yokken teyzemin canı çok sıkıldı."
-Oğlum teyzen öyledir. O ölünce bile, duysa ki, Sıdıka gezmeye gidiyor, mezarından çıkar, peşime takılır."
Gülüştük oğlumla ama kardeşim duydu ve kızdı. Küstü, alındı. Sonra, gönlünü alacak bir şeyler söyledim ve gönlünü aldım Zehracığımın.(Engelli kız kardeşim) Benden hiç ayrılmak istemez. Her yere birlikte gidiyoruz.
Televizyonda bir gazeteci hanım, "Biz eskiden de siyasileri eleştiriyorduk ama bu şekilde yargılanıp, terörist ilan edilmemiştik" diyor.
Gazetecilerin başına gelenleri gördükçe ünlü bir yazar olmak için hevesim kalmıyor. Ben kendi kendime yazmaktan gayet mutluyum. Kedimiz ve Zehracığım bana her gün yazacak olaylar çıkarıyor.
Kedimiz de Zehra'cığım da çok sevimliler. Tanısanız bana hak verirdiniz ama biraz "Tatlı Bela" gibiler.

30 Ağustos 2017 2-3 dakika 92 öyküsü var.
Yorumlar