Umutcan..

Hüzün yagmur olup dökülmüştü topraga sonbahar sabahında, pencereyi aralamış dışarda top oynayan çoçukları izliyordu bugulu camın arkasından, esaret prangası hemen yanıbaşında boylu boyunca yatıyordu inadına ?
Birden çoçukların arasına daldı hayallerin özgür kanatları ile ve artık o oda koşuyordu.soluksuz çamurda düşe kalka çıglıklar atıyordu arkadaşlarına pas ver pas ver!diye zamansız sınırlı bir haykırıştı onun ki, biliyordu ama gözlerindeki parıltı yetiyordu dünyanın bir yarısına, soluksuz bagırıyordu arkadaşlarına çabuk olmalıydı bal kabagına dönüşmeden topa bir kez daha vurmalıydı ve o talihsiz kazanın şimşek gibi gerçeklik duvarına çarpmadan birkaç adım daha koşmalıydı..
Belki şoför kırmızıda geçmeseydi şimdi bütün yeşil ışıklar onun için yanacaktı ve bu tekerlekli sandalyeye baglı kalmayacaktı ..
Hergün zevkle tırmandıgı tepelerde uçurtmasını yine rüzgalara bırakacaktı uçutması havalandıkça onunla hayalleri ufkuda gökyüzüne demir atacaktı yerçekimine inat.
Ama artık hem bedeni yarım hemde sol yanı, bir bebek masumlugunda dilekleri, bir dokunsan ruhuna işleyecek sevda sözleri aşk şiirleri uzak yerlerin mistik cografyasını iliklerine kadar hissedecek bir anlatsan ah bir anlatsan..
Umutcan seviyordu adem babasından mirastı ona sevmek ve oda seviyordu.
Hemde çoookk.
Elif de güzel kızdı hani okulun en güzel kızlarından biriydi zeki ve masumdu hep tarihin aydınlıgında fizigin kimyasında buluşurdu kuş gibi çarpan yürekleri, ve o okulun kantininde; kantin mabedleriydi sanki, en yakın bakışlarının, bedenlerinin sabırsız tükenişlerinde verdigi kayıplarını burada telafi ediyorlardı ve bitmek bilmeyen ısmarlanan masum ılık çaylar aslında çay bahaneydi belki bir geçiş olacaktı sabırla sogutulan sıcak sözlerin en masum bahaneleriydi masada boynu bükük duran bardaklar?.

Umut bir türlü anlatamıyordu biriktirdigi bir oda dolusu sevgi kelimeleri vardı cebinde, cesaretini toplasa bir solukta anlatacak bogazına dügümlenen ıslak sözleri elifin avuçlarına bırakacak ama olmuyordu her seferinde elini cebine attıgında tek çıkardıgı tekşey çay paraları oluyordu.

Açıklaması gereken herşey kader defterine yazılıydı aslında ona düşen tekşey fadesinin altına imza atmaktı ve umut bunu biliyordu ama yapamıyordu..

Ve bir kış günü elifte umutcanın yüreginin kırmızı ışıgında geçmişti.

Elif taşınıyordu?..

Banka memuru olan babasının tayini izmire çıkmıştı artık umudun tüm ışıkları hüzne yanıyordu ateş kızılında, gitmeliydi mecburdu ayrılık küçük yürekleri bile dinlemiyordu iki yaralı körpe yüregin arasından bir rüzgar olup geçti hayallerini çalarak. geriye kalan tekşey geç (k)alınmış söylenemeyen sevgi sözleri artık yapacak tekbirşey elifsiz yaşamak ama kolay olmadı okulda her zil çaldıgında ilkgün ki heyecanla koşuyordu mabedlerine ama o yoktu elif artık yoktu??

Kendini içine hapsetti ve ordaki umutla hergün savaştı ve her savaştan maglup çıktı artık kitaplara küsmüş adresi olmayan mektuplar yazıyordu ve her mektupta hüzün tüm ışıklarını kapatıyordu,şehrin hertarafı karanlıktı,

Televizyonda çıkan izmirle ilgili tüm haberleri dikkatle izliyordu belki görürüm diye izmirde hava güneşli dediginde, iklimler kadar soguk olan spiker umut seviniyordu elifim üşümüyor diye bu bile onu mutlu ediyordu?

Umudun babası babadan kalma bir meslek olan maket gemiler yapıyordu geçimi böyle saglıyordu ailesinin. babasına evimizi izmire taşıyalım hem orda daha çok kazanırız dediysede babası bu gemilerin demir alacagı limana gerek olmadıgını

biliyordu ama oglunun fırtınada batmakta olan bir gemi oldugunu görüyordu ve

oglum inşaalah seneye seneye oglum. ve her geçen sene bir sonbahar yapragı gibi cansız bedenini bırakıyordu umudun yüregine ve tükeniyordu elifin yoklugunda..

Gerçeklerinde saklıydı dürüst masum gerçeklerinde ama artık unutmalıydı onu yüregini teslim etmeye hazırdı ama ya bu yarım kalan bedenini nasıl anlatacaktı nasıl söylecektİ

artık elifi unutmalıydı bir yanı eksik kaldı hep ve unuttu?Koşarken topun peşinden soluksuz özgürce birden odasının kapısı çaldıUmut oglum yemek hazır seni bekliyoruz..Ve o bugulu camdan hayallerine veda ederek perdeyi kapattı....

31 Temmuz 2008 3-4 dakika 3 öyküsü var.
Beğenenler (1)
Yorumlar