Viyana kan ağlıyor

AVUSTURYA'NIN BASKENTINDE INTIHAR
Viyana kan ağlıyor

Dün gece saat 03: 03?de Avusturya'nin başkenti Viyanada akıl almaz bir intihar gerçekleşmiştir.
Henüz 16 yaşına yeni adım atan H. A kendini 3. katın penceresinden atmadan önce günlüğüne şunları yazmıştır :

Içime doğdu bu gece. Ölecektim sanki. Yatağımın kenarına oturdum. Gözüm dantel işlemeli nevresimlerde bu halimin nedenini arıyordu. Yatmaya çalıştım ama bir şey zorluyordu beni. ?Kalk, kalk öleceksin? diye sesler duyuyordum hem sağimdan hem solumdan. şöyle biraz doğruldum, gittiğim yer banyo. Uzun saçlarımı siyah bir saç lastiği yardımıyla bağladım. Bir abdest aldım, dilimde besmele. Okuyorum Âmentü.
Banyo ve odam karşı karşıyaydı. Hemen odama geçtim ve bir süre sessiz kaldım. Yan odada annem ve babam uyuyordu. Babamın horlayışlarını duyuyordum. Bu engel değildi hiç bir şeye. Içimde ki o kötü his hala vardı. Hala ısrarla bugün son günün, son nefes alışların diyordu.
Odamın sağ köşesinde duran masanın üzerinden seccadeyi aldım. Başıma annemin o güzel kokuku eşarbını bağladım. ?Ya rabbim niyet ettim son namazımı kılmaya...? Sıra selamda. Başım bir sağa bir sola. Elimde telefonum ve bir not yazıyorum. ?Içime doğdu öleceğim bugün...Anne baba sizi cok seviyorum!? Telefonumuda seccadenin üzerine koyduktan sonra yavaş adımlarla pencereye yaklaşıyordum. Pencereyi açtığımda soguk bir rüzgar deydi tenime. Peteğe tırmandım. Gökyüzüne baktım. Bulutlar saklamıştı yıldızları. Yıldızsız bi günde ölecektim anlaşılmıştı.
Artık zaman gelmişti...Son nefes alışım...Günlüğümün son satırı. Son duam:
Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühû ve resûlüh

Viyana emniyet müdürlüğü intihar sebebini arastırmak için harekete geçmiştir.

03 Mart 2009 1-2 dakika 2 öyküsü var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (2)
  • 15 yıl önce

    canım benim birtanecik pıtırcığım, sakın ola böyle şeyler yazmayasın bir daha... yoksa zopayı görürsün...

  • 15 yıl önce

    sonu haric gercek hikaye bülent abi...kapildim öyle bir hisse nedense :) ama salak olupta atmadim kendimi ...halada yasiyoruz... :)