Yeni Umutlar Doğuran Şehir

Ben koca şehir, 3000 yıl boyunca bir çok ulusu konuk ettim bağrımda. Astakoz, Bithynia, Nikomedia, İznikmid ve sonunda İzmit dediler adıma. Yaşlı gözlerimle ne badireler atlatmış ne savaşlar görmüşüm. Bin bir parçaya bölünmüşken vatan, 28 Haziran 1921 kurtuluşum olmuş, bir gelin kız edasıyla fener alayları düzenlenir her yıl bana. Ve saçlarımı savururum sevinçle Körfez'in koynuna. Taç olur başıma Kartepe beyaz çiçekler edasıyla. Bir yanım İstanbul, bir yanım da uzanır kollarım çeşitli illere. Doğurgan bir anne gibi sürekli dolar taşarım. Bağrımdan gelir geçer kara trenler. Her bir yolcuya umut dağıtırım. Bazen canımı acıtır üzerimde duran şu çarpık yapılar. Nice depremlere göğüs gerdim de 17 Ağustos 1999' da feryat etti yüreğim. Masum insanların çığlıkları hâlâ kulaklarımda.
Ben İzmit, ben koca şehir! Saat Kulesi'nden izlerken zamanı, dokunduğu her şeyi sihirli değneğiyle değiştiren bir peri oluyorum. Trafiği durduruyor, sürekli korna çalan arabaları susturuyorum, sükun içinde uykuya dalsın diye gece. Yolları genişletiyorum bir anda, insanlar zamanında evlerine ulaşıp yavrusuna kavuşsun diye.
Kalbimin üzerinde duran, ciğerlerime zehir üfleyen fabrikaları bir çırpıda dağlara taşıyor, her bir insana iş sunuyorum, yarınlara umutla baksınlar diye. Mavi sularında yelkenler yarışırken Körfez'in, bir gün yüzmeyi hayal ediyorum balıklarla.
Sanat Sokağı'na uzanırken, ressamın, tuvale hayallerimi çizdiğini görüyorum. Martılarla söyleşirken fuarda, cıvıl cıvıl çocuk sesleri geliyor kulağıma bir yanda atlı karınca, bir yanda savuruyor eteklerini balerin. Ve daha da büyütüyorum fuarı, kapalı eğlence ve kültür mekânları yapıyorum. Çocuklar üşümesin, kışın da yüzleri hep gülsün diye.
Yaşlılara, kadınlara ve çocuklara sığınma evleri kuruyorum. Fethiye Caddesi'nde bir çok dükkana uğrayıp, onlara giysiler alıyor ve gözlerindeki mutluluğu seyrediyorum. Eğitici kurslar düzenliyor her birisinin ayaklarının üzerinde durmasını sağlıyorum.
Turistlerle dolaşırken pişmaniye kokuları içinde, onların ülkelerine de bu güzel tattan gönderiyorum. Ülkemi hep tatlı hatırlasınlar diye.
Ben İzmit, ben koca şehir! Bir annenin yavrusunu kucaklar gibi bağrıma basıp da her şeyi daha nice 3000 yıllara kucak açıyor, her doğan güne yeni umutlar doğuruyorum.





Saraybahçe Belediyesi'nin açmış olduğu 'Kadın Gözüyle Hayal Ettiğiniz İzmit' konulu kompozisyon yarışmasında üçüncülük ödülü almıştır.

12 Kasım 2010 2-3 dakika 2 öyküsü var.
Beğenenler (1)
Yorumlar